👍"शारदोत्सव-वाचा, फुला आणि फुलवा !":👌

 👍💐"वाचताना, वेचलेले !":👍💐

महाराष्ट्र टाइम्स मधले 'सगुण निर्गुण' हे सदर कधीकधी मी वाचत असतो. आज 'विवेक, वैराग्य आणि तितिक्षा' यावरील सद्गुरुदास महाराज यांचे विचार वाचले आणि ते तुमच्या बरोबर शेअर करावे असे वाटले.

अतिशय सोप्या भाषेमध्ये परमार्थासाठी आवश्यक अशा वैराग्य विवेक आणि तितिक्षा या गुणांची ओळख येथै त्यांनी करून दिली आहे.

"विवेक" म्हणजे योग्य निवड. आत्मानात्माविवेक, सारासार विवेक, निरक्षीर विवेक, द्रष्टादृश्य विवेक असे त्याचे प्रकार आहेत.

"वैराग्य" म्हणजे मनाने कुठेही न गुंतणे. भोगांचा त्याग असा वैराग्याचा अर्थ नाही. जे प्रारब्ध मिळाले मिळेल ते आनंदाने स्वीकारायचे म्हणजे वैराग्य.

तर "तितिक्षा" म्हणजे आपल्यावर एखादे संकट येऊ पाहत आहे, अथवा आले आहे, तरी त्यापासून आपला बचाव करण्याचा अजिबात प्रयत्न न करणे. सर्व कर्तृत्व त्या भगवंताकडे देणे व त्याची लीला आनंदाने बघणे म्हणजे तितिक्षा. संकट निवारण्यासाठी आपण काहीच प्रयत्न करायचे नाहीत, तर परमेश्वर कोणाला कशी प्रेरणा देतो व कार्य करून घेतो ते शांतपणे बघावे. कधी संकट टळेल, कधी भोगावे लागेल या दोन्ही परमेश्वराच्या इच्छा आहेत, हे समजून शांत राहणे म्हणजे तितिक्षा!

आता...
☺️"फेसबुकवरील माझी मुशाफिरी !:👍💐
😊 "विमुक्ताफळे !": 👌💐
😢 "न सुटणारे प्रश्न !":😢
१. बायकांना पुरुषांपेक्षा शॉपिंगची हौस जास्त कां असते?
२. एकाच आई-वडिलांच्या पोटी जन्माला येणारी भावंडे, स्वभावाने, नशिबाने
व कर्तृत्वाने वेगवेगळी कां असतात?
३. कालप्रवाहाच्या ओघात,
सांस्कृतिक बदल, चांगल्याकडून वाईटाकडेच
कां होतात?
४ फक्त दोन्ही मुलगेच असतात तेव्हा,
दोघेही हुशार निपजण्याचे प्रमाण,
हे त्यातील एक मुलगा गौण असण्यापेक्षा, नेहमी कमी असते?
५ केव्हाही, कोणताही चॅनेल लावावा,
तेव्हा कायम जाहिरातींचा पाऊसच कसा असतो?
६ प्रश्न, रिमोट वापरण्याचा नसून, निर्मित्यांना, वाहिन्यांना, काय अर्थहीन वा दिशाहीन
हे न उमजून घेण्याचा आहे.
म्हणजे
"आशय थोडा, सोंगे फार"!

धन्यवाद
सुधाकर नातू