👍"आत्माविष्काराचा अट्टाहास !":👌

 👍"आत्माविष्काराचा अट्टाहास !":😢

☺️ प्रत्येक जण आपल्या कर्तृत्वाच्या मर्यादा जाणून असतो. परंतु तरीही आपण कुणीतरी वेगळे आहोत, आपल्यात काहीतरी वैशिष्ट्यपूर्ण असे गुण आहेत कला आहेत, कौशल्य आहे असे वाटणे साहजिक असते. त्यामुळे प्रत्येक जण आपण जसे आहोत तसे सिद्ध करण्यासाठी आणि त्यातून समाधान मिळवण्यासाठी कटिबद्ध असतो.👌

😢 आपल्यावरील टीका सहसा सहन होत नाही कारण आपण बरोबर नाही, आपल्यात काही कमतरता आहेत, हे मान्य करणे कठीण असते. त्यामुळे आपण जे करतो त्याचे इतरांनी कौतुक करावे, निदान त्याची दखल घेतली जावी, असे वाटत राहते. 😊

👍परंतु तसे नेहमी होतेच असं नाही, कारण इतरांचा दृष्टिकोन हा संपूर्ण तया वेगळा असतो. अशा वेळेला जे द्वंद्व मनामध्ये निर्माण होते, त्यामधून संघर्ष निर्माण होऊन बऱ्याच वेळेला मनस्तापाची ही वेळ येते. पण आत्मसिद्ध असल्याचे सिद्ध करण्यासाठी माणूस कायम धडपडत राहतो मग तो कोणत्याही पातळीवरचा असो.😊

👍समाज माध्यमांच्या आगमनानंतर तर प्रत्येकाला व्यक्त होण्याचे एक सहज सुलभ साधन मिळाले आहे आणि त्यामुळे आपल्याला जे वाटते ते व्यक्त करण्याची सांगण्याची दाखवण्याची विविध प्रकारची अहमाहिका आपण समाज माध्यमातील संदेशांच्या महापुरातून अनुभवू शकतो. त्यामुळे आपल्यातील गुणावगुणांचा तपास होत जातो आणि आपल्याला सिद्ध करण्याचा एक नवाच प्रवास अविरत चालूच रहातो.👌💐💐

ह्या पार्श्वभूमीवर.......

👍"माझी फेसबुकवरील मुशाफिरी !:👌

# "असूं द्यावे:
शब्द, फुलणार्या कळीसारखे
विचार, बहरणार्या फुलांसारखे
उच्चार, ध्यानस्थ व्रुक्षासारखे
आणि
आचार, निष्कलंक स्फटिकासारखे !"

# "आपल्या काही करण्यामुळे, त्याचा दुसर्याला कोणताही त्रास होतो कां, हा साधा, सोपा प्रश्न प्रत्येकाने, ती क्रिया करण्यापूर्वी न चुकता विचारावा आणि जर उत्तर नाही, असे असेल, तर आणि तरच ती क्रिया करावी. इतरांचे भले करता येणे, जरी आपल्याला जमत नसले, तरी इतरांना पीडा होणार नाही, एवढे तरी, ह्यामुळे आपल्याला शक्य होईल."

# "अपेक्षा,कमीत कमी,
ध्येय,जमेल तितकेच
प्रयत्न,जास्तीत जास्त
फळ,पदरी पडेल ते!"

# "सद्यस्थितीतील वास्तवता व्यक्त करणे हे सर्वच जागरुक नागरिकांचे कर्तव्य आहे.
आपला कशाशीच संबंध नाही, असे म्हणणे हा पळपुटेपणा होय."

# दुर्घटनांमागून जेव्हा दुर्घटना घडत रहातात, तेव्हा यंत्रणा जशी खिळखिळी झालेली असते, तशीच ती संभाळणारे कारभारीही बेफिकीर व दूरद्रुष्टी नसणारे व अकार्यक्षम असतात."

# "सत्ता मिळविणं जितकं सोपं असतं,
त्यापेक्षा ती विहीत जबाबदारीनं संभाळणं महाकर्मकठीण असतं!""

# "एकमेकावर जबाबदारी ढकलण्यात
हे मग्न,
नागरिक मात्र
सून्न सून्न!"

#" कै. शास्रीजीनी रेल्वेमंत्री
असताना, अपघाताबद्दल नैतिकता म्हणून राजीनामा दिला होता. आता खुर्चीवर चिकटून रहाणे हाच नैतिक पराक्रम."

# "ज्याला त्याला,
त्याने त्याची जबाबदारी तंतोतंत पाळण्यात खराखुरा आत्मानंद मिळत असतो,
ही उमज जर आली तर समस्यांना पूर्णविराम मिळेल."

👍"माणसाच्या सहवासामुळे माणूस कसा आहे ते कळते. त्या माणसाचे गुण वा अवगुण जितका सहवास अधिक तितके प्रकर्षाने कळतात. कष्टाळूपणा हा मोठा गुण अविरत काही ना काही तरी कामात मग्न रहाणार्याचा. ते गृहिणींना उपजतच जमतं. त्या आपल्या घरामध्ये दिवसभरात, सगळी आवश्यक ती कामे योग्य वेळी योग्य प्रकारे करून संसाराला अधिक सुखी समाधानी करण्यासाठी, त्या अविरत मनापासून धडपड करत असतात. सहाजिकच त्यांना Home Maker असं संबोधलं जातं, हे किती रास्त आहे."👌💐

# "आघाड्या काय दिवेच लावतात, बहुमताचा कारभार तर,
बेपर्वाई किंवा एकाधिकारशाही गाजवतो. Benevolent,
good Governance हे एक म्रुगजळच!""

👍"विदारक सद्यस्थिती पहाता, नाईलाजाने एक कटू सत्य सांगावेसे वाटते:
"कारणही आम्ही, करणारेही आम्ही आणि सार्याचे विचित्र परिणाम भोगणारेही आम्हीच !"😢

# "स्वातंत्र्यपूर्व राजकारण आणि उत्तरोत्तर विशेषतः एकविसाव्या शतकाच्या प्रारंभी आणि विसाव्या शतकाच्या अखेरीस राजकारणाचा पोत पूर्ण बदलून गेलेला आपल्याला पहायला मिळाला. केवळ सत्तेसाठी आणि आपल्या स्वतःच्या कुटुंब व निकटवर्तीय गटाच्या संपन्नतेसाठी राजकारण करण्याचा प्रघात सुरु झाला. या पद्धतीचा माहोल पाहता-पाहता उजाडला. स्वातंत्र्या पूर्वी देश स्वतंत्र व्हावा म्हणून जी माणसं स्वतःच्या स्वार्थाचा त्याग एवढंच काय पण संसारिक सुखाचाही त्याग करून केवळ देशसेवेसाठी आपले आयुष्य वेचायचे आणि साधी राहणी उच्च विचार अशा जीवनशैलीला, त्याकाळात मानसन्मान होता. कष्ट आणि शक्यतोवर आपला व्यक्तीगत फायदा राजकारणातून न करणे, अशा प्रवृत्तीच्या माणसांची मोठी मांदियाळी त्या वेळेला होती. त्यामुळे लोकोत्तर असे अनेक नेते आपल्याला मिळाले."

# "कार्यतत्परता, सामंजस्य, परस्परावलंबन, क्रुतार्थता आणि चिरंतरता ह्या पंचसूत्री मूल्यांवरच, मानवतेचा हा प्रवाह अव्याहत रहाणार आहे."

# "वाढती गुन्हेगारी घातपात,
जीवघेणे अपघात, संपता संपतच नाहीत. ह्यामागची प्रमुख कारणे:
अवाजवी अभिलाषा, घाई आणि वेग!"

"# "नितीमत्ता, सदाचार प्रामाणिकपणा
दुर्मिळ झालेत.
भावी पिढीचे भवितव्य अंध:कारमय आहे. "

धन्यवाद                                                               सुधाकर नातू