# "काहीही हं"!:
"अग्गबाई सासूबाई" मालिकेने तर सुरूवातीपासूनच "काहीही हं, दाखवण्याचा जणु चंगच बांधला आहे. झट मंगनी पट ब्याह करून कुळकर्ण्यांची आगाऊ सून ग्रहप्रवेश करण्यापासून "काहीही हं" प्रसंग दाखवण्याचा सिलसिला जो सुरू,
तो तसाच सुसाट चालूच आहे.......
उच्चभ्रू सोसायटींतील पाच सहा बायका नटून थटून, एकत्र माँलमध्ये शाँपिंगला न जाता, चक्क भाजी आणायला बाजारात काय जातात.....अन् तिथे शेफ अभिजीतच येऊन योगायोगाने चक्क एक भाजीविक्रेता काय बनतो....मेचक्या तिथेच, हे महिला मंडळ वाटेतल्या इतर कोणाकडे न जाता, भाजी खरेदीसाठी काय जाते....काहीही हं!
असावरी व शेफ अभिजीतनी "काही ही हं" करून एकत्र यावे म्हणून, घरातला सासरा गांवी, सून कंपनीच्या कामासाठी लोणावळ्याला आणि त्याच दिवशी मुसळधार पावसाचे थैमान अन् सोहमचे घरी न जाणे.... एकट्या असावरीला अशा वेळी ना शेजारी पाजारी, ना जवळचे नातेवाईक वा ना सोहमचे मित्र ह्यांची आठवण येतच नाही, मेचकी शेफसाहेबांचीच मदत घ्यावी लागणे, हे सारे "काहीही हं"!....
( लौकरच एक ओढून ताणून घोडनवरी बनणार्या?) असावरीला आपल्या मुलाचा ना मोबाईल नंबर ठाऊक ना त्याच्या आँफीसचे नांव पत्ता इ.इ. माहिती....मुलगा सोहम इतका बेपर्वा की मित्राकडे गेलोय हे सांगतही नाही....अन् ही जगावेगळी आई त्याला एखाद्या कुक्कूलं बाळ असल्याप्रमाणे काय संबोधते.... (सारे काही चिड आणणारे, बुद्धीला न पटणारे) "काहीही हं"!....
जी कहाणी अग्गबाई ची, तीच "तुझ्यात जीव रंगला" ची, तीच " जीव झाला वेडा पिसा" ची, तीच अनु सिद्धार्थच्या " मन बावरे" ची...आणि बहुधा सगळ्याच मालिकांची.....
कारण सगळ्यांनी मालिका पाहून, " काही ही हं" म्हणावं ही स्पर्धाच जणु ईडियट बाँक्सवर चालू होती, चालू आहे आणि चालूच रहाणार आहे!
हे म्हणजे अगदीच "काहीही हं!"
सुधाकर नातू
ता.क.
मागे एका मालिकेतील सून, ह्याही मालिकेत असल्याने तिची 'काहीही हं', ही सवय बहुधा carry forward करत आहे.
------------------ --------
"समीक्षेची समीक्षा":
# समीक्षा करताना समीक्षक ते काम केवळ आपलयापुरते करत नसतो,तर तो प्रेक्षंकंाचा दिशादशॅक असतो. सहाजिकच त्याला सर्वसाधारण प्रेक्षंकांची आवडनिवड माहित असणे गरजेचे असते. जो, ती नीट जाणून आपले परीक्षण लिहितो, त्याच्यावर सहसा टीका होत नाही.
समीक्षक जसा निर्मात्याचा भाट नसावा, तसाच तो प्रेक्षकांचा शत्रुही नसावा,तर हितचिंतक असावा. प्रेक्षकांची नस ज्यांना जाणता येत नाही, अशांनी परीक्षणे न लिहीणे चांगले!
'What 'classes' like, more often than not, masses reject And vice versa' appears unfortunately to be a reality.
-------------------------
# "सोशल मिडीया: आपले उत्तरदायित्व":
Whatsapp वर व्हिडिओ पाठवताना बहुतांश ते कोणत्या विषयावर आहेत हे दिले जात नाही. विषय जर दिला तो उघडायचा की नाही हे ठरवता येऊ शकते आणि वेळ व डेटा वाचतो. ई मेल पाठवताना सुद्धा जेव्हा आपण एखादे ईमेल पाठवतो तेव्हा त्याचा विषय विचारला जातो, आणि नंतर तो पाठवावा अशी अपेक्षा असते. अर्थात विषय घातला नाही, तरी तो जातो हे जरी खरे असले, तरी विषय टाका अशी विनंती तिथे केलेली असते हे ध्यानात ठेवायला हवे.
अशा वेळी "विषय सांगा, नंतर तो उघडायचा की नाही ते ठरवू" हा प्रतिसाद अत्यावश्यक असूनही, पाठवणार्याचा अवमान न होण्यासाठी तो पाठविला जात नाही. अशा वेळी न बघता, तो डिलीटही करता येतो. पण हे नेहमीचेच झाले तर आपल्याला त्रास होतो. सारांश, विषय दिल्याशिवाय कोणताही विडीओ पुढे पाठवला जाणारच नाही अशी व्यवस्था व्हायला हवी.
शिवाय असे की, कुणीही कधीही कुणालाही संदेश पाठवतच असतात. कधी कधी कुणी अनेक संदेश अक्षरश: फेकतच रहातो. इतरांच्या खाजगी भवतालामध्ये अशा तर्हेने ढवळाढवळ केली जाते. म्हणून दररोज किती संदेश 'पाडायचे व फेकायचे' तसेच ते कां व कुणाला ह्याचे तारतम्य बाळगणे शहाणपण होय. ज्या विषयांत रस नाही, गम्य नाही, असे संदेश येतच रहातात आणि हा ओघ थांबवायचा कसा हा प्रश्न निर्माण होतो. ह्यास्तव "सोमि" वर गैरहजेरीरुपी उपवास हे व्रत पाळणे फायद्याचे होईल.
ह्या पार्श्वभूमीवर ज्याने त्याने सोशल मिडीयावर आपआपली आचार संहिता ठरवायला हवी. ही जाणीव झाल्याने मी माझ्यापरते तसे करून, काही शिस्त व सुत्रबद्धता आणण्याचा संकल्प सोडत आहे. बघू या, किती कसे जमते. सध्या निदान जाणीव झाली, हे ही नसे थोडके!
तुमची ह्यावर काय प्रतिक्रिया आहे?
"सोशल मिडीया: माझी आचारसंहिता":
१ दररोज जास्तीतजास्त तीन संदेश-फेबु wapp
२ नीट तपासून अत्यावश्यक संदेशच पुढे पाठविणे.
३. ज्यांच्याकडून जेव्हां आपल्याला संदेश येतात, त्यांनाच अनाहूत संदेश पाठविणे.
४ विषयाविना असलेला विडीओ वा फोटो न पहाता डिलीट करणे.
५. ब्लॉग व चँनेल प्रमोशन आठवड्यातून फक्त एकदाच.
६. राजकीय विषयावर संदेश पाठविणे शक्यतो टाळणे.
७ लोकोपयोगी, विचार विकास प्रवर्तक असे स्वनिर्मित संदेशच शक्यतो पाठविणे.
सुधाकर नातू
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा