# 👍"सत्तेचे गुलाम !":👌

 👍"सत्तेचे गुलाम !":👌

☺️"महाराष्ट्रातील सत्तांतराचे नाट्य व धडे !":👌

👍"बिंब !":👌

☺️"एका चाणाक्ष, पुरोगामी व कर्तबगार, तसेच एका राष्ट्रउद्धारक व पहिल्या फळीच्या मराठी नेत्याचा उघड अपमान असे उदासीन करणारे दृश्य."😢

👍"प्रतिबिंब !:👌

☺️ "राजकारणातील सत्तासंघर्षातील सद्यस्थिती आणि संभाव्य भावनिक विरोधाला बोथट करण्यासाठी ही चाणाक्ष चाल आहे. त्यामुळे एक घराणेशाही संपूष्टात येण्याची शक्यता, हा फायदा ! शिवाय असीम त्यागाचा डांगोरा पिटून, प्रतिमा उजळ करण्याची सुवर्ण संधी, हा बोनस" !!👌💐🎂

☺️ "धडे !":👌
* केवळ वैयक्तीक स्वार्थासाठी, भिन्न विचारधारेच्या पक्षांनी एकत्र येणे, हा स्वतःच्या पायावर मारून घेतलेला धोंडा असतो.

*"सत्ता मिळविणं जितकं सोपं असतं, 

त्यापेक्षा ती विहीत जबाबदारीनं संभाळणं महाकर्मकठीण असतं!"

* "उच्च प्रतीची गुणवत्ता, कार्यक्षमता आणि नितीमत्ता या निकषावरच नेते निवडले जाणे, हा निकोप लोकशाहीचा पाया असतो. तिथे घराणेशाहीला अजिबात थारा न देणे जेव्हा प्रत्यक्षात येईल तो सुदिन.
* "Always remember and practice, the famous saying by none other than World class Management Gurus' Guru Peter Drucker:
👍"The Theory of Business:
'You must find out clearly, what can happen, due to whatever has happened !"👌

------------------------------------------------------------------

राजकारण हया शब्दांतच त्याचा मतिता़र्थ वा प्रयोजन दडलेले आहे. राज्य करण्यासाठी अर्थात् सत्ता मिळविण्यासाठी करावयाचे कोणतेही, कसेही प्रयत्न म्हणजेच राजकारण होय. असे प्रयत्न अनेकविध असतात: भावनिक आवाहनाचा, विकासाची स्वप्ने दाखवून, विविध आश्वासने देवून, विरोधी गटांवर टीकांची झोड उठवून सत्ता काबीज करण्याचे डाव खेळले जातात. सत्ता कुणाला नको असते? कारण सत्ता म्हणजेच इतरांनी काय करावे, वा काय करू नये, हे ठरविण्याची निर्णयशक्ती मिळविणे असते, आपण ठरवू ते आणि तेच बरोबर हे सर्वांना सांगण्याचा अधिकार म्हणजेच सत्ता !
-------------------------
👍"गेले ते दिन गेले !":😢
स्वातंत्र्यपूर्व राजकारण आणि उत्तरोत्तर विशेषतः एकविसाव्या शतकाच्या प्रारंभी आणि विसाव्या शतकाच्या अखेरीस राजकारणाचा पोत पूर्ण बदलून गेलेला आपल्याला पहायला मिळाला. केवळ सत्तेसाठी आणि आपल्या स्वतःच्या कुटुंब व निकटवर्तीय गटाच्या संपन्नतेसाठी राजकारण करण्याचा प्रघात सुरु झाला.

या पद्धतीचा माहोल पाहता-पाहता उजाडला. स्वातंत्र्या पूर्वी देश स्वतंत्र व्हावा, म्हणून जी माणसं स्वतःच्या स्वार्थाचा त्याग एवढंच काय पण संसारिक सुखाचाही त्याग करून केवळ देशसेवेसाठी आपले आयुष्य वेचायचे आणि साधी राहणी उच्च विचार अशा जीवनशैलीला, त्याकाळात मानसन्मान होता. कष्ट आणि शक्यतोवर आपला व्यक्तीगत फायदा राजकारणातून न करणे, अशा प्रवृत्तीच्या माणसांची मोठी मांदियाळी त्या वेळेला होती. त्यामुळे लोकोत्तर असे अनेक नेते आपल्याला मिळाले.
-----------------------------
👍"घराणैशाहीचे स्तोम !":😊
# लोकशाहीत एकदा कां कसेही करून बहुमत मिळविणे, हाच सत्ता देणारा मार्ग असतो. मताधिकार न बजावणार्यांचे प्रमाण पाहिले, तर मिळविलेले बहुमत खर्या अर्थाने किती फसवे असते, ते ध्यानांत येईल. ह्याच पार्श्वभूमीवर, व्यक्तिपूजेवर,घराणेशाहीवर आजवर चाललेली सारी व्यवस्था सर्व सामान्याना अपेक्षित फले देण्यास अपुरी वा असमर्थ ठरलेली दिसत आहे.

दुसरे असे की सत्ता ही लोकहितापेक्षा, आपलेच हित व भरभराट कशी करू शकेल, असेच विचार व कृती करणारी मंडळीच राजकारणांत अधिक प्रमाणांत दिसतात, तसेच शिरतात. स्वातंत्र्य मिळविण्याच्या एकमेव ध्येयाने प्रेरीत होवून, स्वार्थ सोडून सर्वस्वाचा त्याग करणारी माणसे कुठे आणि आजचे बहुसंख्य राजकारणी कुठे ! कर्तव्यापेक्षा आपलेच हक्क व फ़ायदे हयांना प्रधान समजणारी माणसेच जर कारभार करत असतील, तर जनतेला अपेक्षित असणारी कामे कशी होणार? सर्वांगीण विकास कसा, केंव्हा साधला जाणार?

# जोपर्यंत घराणेशाही नाहीशी होवून, केवळ गुणवत्ता नैतिकता आणि कार्यक्षमता हयाच निकषांवर व्यक्तींची निवड केली जात नाही; त्याच बरोबर विशिष्ट ध्येये,धोरणे,विचार प्रणाली ह्या व ह्याच पक्षांचा गाभा ठरत नाहीत; मतदानाची टक्केवारी वाढत नाही, तोपर्यंत सत्तेचा आजवरचा हा भूलभूलैया सर्व सामान्यांना हितकारी ठरणे कठीण आहे.
-------------------------
👍 "सत्तेसाठी विमुक्ताफळे !":👌💐
# चंगळवाद, (प्रामुख्याने, प्रगत देशांच्या फायद्यासाठी असणाऱ्या)
खुल्या अर्थव्यवस्थेनंतर सुरू झाला:
पैसा व उपभोगाचे
हे दुष्टचक्र!
---------------------------
# सत्ता शक्तिने,युक्तिने किंवा भक्तिने जशी मिळविता येतें त्याच प्रमाने बुद्धि,विचार वैभवाचे जोरावर आणि मते मिलवुन प्राप्त होतें. शक्तिने जी सत्ता येते तिच्यात बळजबरी असते,भक्तीच्या सत्तेमध्ये प्रेम, तर युक्तिने आलेली सत्ता फसवी ठरू शकते. ह्या उलट बुद्धि आणि विचार वैभवाची सत्ता आदराने चिरंतन होते. मते जरी सत्ता देतात, परंतु ती टीकविणे कठीण असते.

सत्तेचा माज चांगला नव्हे, त्याच्यामुळे केंव्हा होत्याचे नव्हते, होईल काही सांगता येत नाही. हा सत्तेचा खेळ घरीं, दारी आणि सर्वत्र नेहमी चाललेला दिसतो.
--------------------------
# 'कोंबडं कितीही झाकलं, तरी सूर्य ऊगवायचा थांबत नाही'. पदोपदी थापा व बाता मारून सत्य, कितीही लपवायचा प्रयत्न केला, तरी केव्हां ना केव्हा, सत्य सूर्यप्रकाशासारखे प्रत्यक्षात येतेच, येते.
तशीच, आपली (नसलेली) कुवत, कार्यक्षमता, छाती फुगवून, कितीही वाढवलेली दाखवली, तरी ती केव्हां, ना केव्हा, आपली जागा इतरांना दाखवतेच, दाखवते. अशा वेळी, अपेक्षित 'सुशासन' हे एक म्रुगजळच ठरते.
---------------------------
👍"राजकारणासाठी नवकल्पना !"👌
# राजकारणात प्रवेश मिळविण्यासाठी इतर स्पर्धा परिक्षांसारखीच CET असावी. घराणेशाहीपेक्षा गुणवत्ता, कामं करण्याची हातोटी, कामं सोपे करुन समाजाभिमुख निर्णय ठामपणे घेण्याची क्षमता, यावर cet उत्तीर्ण इच्छुकांच्या लेखी मुलाखती घेऊन लोकसेवक पात्रता प्रमाणपत्र दिले जावे. केवळ ह्या प्रमाणपत्र धारकांनाच निवडणूक लढविता यावी.
# निवृत्तीचं वय निश्चितच असावं. "सत्तापद किती वेळा एका व्यक्ति कडे ठेवायचे याचे निकष ठरवले जावेत.
युएसएचे अध्यक्ष पद दोन वेळा प्राप्त करता येते, तसेच भारतातसुद्धा पद प्राप्त करण्यास कालमर्यादा घातली पाहिजे.
भारताचे प्रमुख नेते होते, त्यांनी हे संकेत निर्माण केले पाहिजे होते. जसे युएसए चे पहिले अध्यक्ष यांनी हा संकेत विहित केला आहे.
#पंतप्रधान मुख्यमंत्री मंत्री खासदार आमदार महापौर नगराध्यक्ष सरपंच ही पदे तसेच स्थानिक स्वराज्य संस्थाचे सदस्यत्व पण किती वेळा प्राप्त करायचे याचे निकष निश्चित केले पाहिजेत. फक्त दोन वा तीन वेळा भुषविता यावीत.
तसेच शासकीय महामंडळे व पक्षातील पदे ही काल मर्यादित केली पाहिजेत.
# अपत्य मर्यादा ही स्था स्व सं सदस्य यांना लागू आहे, त्यांच्याप्रमाणेच विधानमंडळ व संसद सदस्य यांना लागू करावी.

परंतु भारतात कायदे केल्या शिवाय काही सुधारणा होत नाहीत, त्यामुळे राजकारणात लोकसेवकाचे सर्वंकष निकष कोणते असावेत ते मुक्रर करून, त्यासंबंधी योग्य ते कायदे करावेत.

सारांश राजकारण व साधनशुचिता, तसेच निव्रुत्तीचे निकष अशा अनेक विषयांवर राष्ट्रीय महाचर्चेची व त्यानुसार आदर्श आचारसंहिता व सुविहीत कायदे त्यांची प्रामाणिक अंमलबजावणी व्हायला हवी.

शेवटी..
लक्षात ठेवा:
'' सर्वांना आजचा दिवस,
कालच्यापेक्षा चांगला होता,
असे उद्या वाटायला हवें !

धन्यवाद
सुधाकर नातू