# 👍 "रंगांची दुनिया-'सुंठीवाचून खोकला गेला !":

 👍👍👍👍💐💐

"रंगांची दुनिया":

"रसिकमनांची रसिली यात्रा.....

👍"सुंठीवाचून अखेर खोकला गेला !":👌

हल्ली रात्री ९ ते १० कुठल्याही मालिका निरर्थक असल्याने, त्या बघाव्या असे वाटत नाही. कसातरी टाईमपास केला जातो, किंवा त्यापूर्वीही कधी कधी मन लावून बघण्यासारखे काहीही नसतं. तरी आपण आपला टीवी पहात वेळ काढतो. 

नऊ वाजण्यापूर्वीचा अनुभव आज योगायोगाने तसाच आला "आई कुठे काय करते!" मध्ये अनघाला दिवस जाणे त्याला अभिने विरोध करणे किंवा आशुतोषची नाटकी लेक्चरबाजी असं काहीही होतं. तर "सुंदर आमचं घर" मध्ये तर रितेशच्या लग्नाचा अक्षरशा पोरखेळ चालू होता. आश्चर्य म्हणजे आवर्जून बघावी अशी "बॉस माझी लाडाची !" मालिका. तिलादेखील भाकडपणाची लागण लागली. बॉस राजू आणि तिचा डीलमधला नवरा आर्किटेक्ट मिहीर ह्यांच्या मेहंदीचा कार्यक्रम म्हणजे नुसता हलकल्लोळ ! ईडियट बाँक्सवर केव्हा काय दाखवतील काही नेम नाही. कसा तरी वेळ मारून नेतात, दुसरं काय ! नवं खेळ म्हणजे, हे विवाह सोहळे ! त्यातील संगीत वा हळद किंवा असे मेहंदीचे कार्यक्रम बघायचे म्हणजे, खरोखर आपली आपण स्वतःला शिक्षा करून घेण्यासारखेच.

अशा भाकड वेळेला टीव्ही न पहाता, काहीतरी चांगल काम करायला हवं असं मला सहाजिकच वाटलं. अगदी अश्शीच वेळ काही वर्षांपूर्वी आली होती. तेव्हा मी काय केलं तर, वर्तमानपत्रातली वेगवेगळी वेधक कात्रणं, वा कुठे वाचलेलं चांगलं असं काढून ड्राँईंग बुकातील कोर्या पानांवर चिकटवायचं आणि त्यामुळे माझी दोन "गोल्डन लेझर बुकस्" तयार झाली. जवळजवळ वर्षभर तरी हा उपयुक्त खटाटोप मी करू शकलो. त्यातून माझ्या ब्लॉगवर मनाजोगतं, उपयुक्त लिहीण्यास मदत झाली.

आज परत तशीच वेळ आली असे वाटायला अजून एक कारण घडले: माझ्या ब्लॉगवरील लेखाला-"टेलिरंजन-काही ही हं !", पुढील प्रतिक्रिया आल्यामुळे ! तिथे जणू मल्र्लीनाथी केली की, 'तुम्ही कसा काय वेळ वाया घालवू शकता !':

"तुम्ही धन्य आहात. अशा फालतू मालिका रोज पाहून त्यावर परीक्षण लिहायचे!!! तुमच्या सहनशीलतेला त्रिवार वंदन!!!! 🤔🤔🤔

👍ह्यापायी, माझे अक्षरशः डोळे उघडले. वाटले की, खरंच आपण हे बरोबर करतो कां? ह्यावर खूप विचारमंथन केल्यानंतर माझ्याकडे ऑप्शनस् मिळाले :

# वाचन करणे, जवळ भरपूर दिवाळी अंक अजून वाचावयाचे आहेत, आपल्याकडे पुस्तके आहेत, ते सर्व वाचत राहणे, रात्री 'त्या' भाकड तासभर टीवी न पहाता, वाचायचं आणि त्याच्यातून आपल्याला चांगलंचुंगलं काय असेल, ते ध्यानात वा नोंदीत ठेवायचं.

# दुसरा पर्याय ज्योतिष सल्ला परत सुरु करावा. रात्री 'त्या' वेळेला पत्रिका अभ्यासाव्यात.

# तिसरा मुद्दा असा, मी बेफिकिरीपायी हल्ली अकाउंटस् नोंदी बघत नाही, इन्कम टॅक्स रिटर्नस् भरायच्या वेळेला त्यामुळे धावाधाव होते. आपले फायनान्शियल रेकॉर्डस् सगळे अचूक ठेवण्यासाठी, चिकित्सा करण्यासाठी 'तो' वेळ वापरावा.

# अजून एक पर्याय म्हणजे गेली चार दशके अनेक मराठी मासिकात नाटक-सिनेमा रंगभूमी चित्रपट यावर लिहीत आलो, त्याचे लेख बाईंड करून ठेवले आहेत. ते वाचायचे आणि त्यातील उत्तम ऐवज डिजिटल करायचा.

तेव्हा काय करावयाचे या संभ्रमात मी होतो. आता तरी तो रात्रीचा भाकड वेळ चांगल्यापैकी वापरला जावा, उगाचच मालिका बघायच्या नाहीत असं ठरवतोय, बघूया काय होते. असा विचार मनात येणे, ही चांगली गोष्ट आहे: आपण काहीतरी productive or meaningful करावे. याचा अर्थ नवनिर्मितीच्या दृष्टीने आपल्या मनाची दिशा राहणार आहे आणि हीच तर गंमत आहे जीवंतपणाची, तरुणपणाची आणि "प्रौढत्वी निज शैशव जपण्याची" !

या मनोगताचा शेवट मात्र मोठा मजेशीर आणि 

आश्चर्यजनक झाला ! कारण एवढे सारं लिहून झाल्यावर टीव्ही ऑन केला आणि पडद्यावर काय दिसावे ?:

 "कोण बनेगा करोडपती !":

६ जूनपासून 'सोनी' मराठीवर रात्री नऊ ते दहा" 

ही जाहिरात पाहायला मिळाली ! 

म्हणजे "सुंठीवाचून अखेर खोकला गेला !"

दुसरं काय !!

आणि आणि......

आजच्या भाकड वेळेत माझा हा लेखही लिहून झाला की ! "सोनेपे सुहागा" म्हणतात तसे झालं !

धन्यवाद

सुधाकर नातू