# 👍"टेलिरंजन-'आवडती होई नावडती !":😢

 👍"टेलिरंजन-'आवडती होई नावडती' !":😢

👍टीव्हीवरील मालिकांबद्दल खूप टीका आणि नांवे ठेवून झालेली आहेत. प्रत्येकाच्या आवडीनिवडी वेगळ्या आणि त्याप्रमाणे जो तो टीव्हीवरील कार्यक्रम पाहात असतो. मराठी साहित्यात अनेक उत्तमोत्तम कथा, कादंबऱ्या एवढेच काय नाटके असूनही दुर्दैवाने, त्यांचे रूपांतर मालिकांमध्ये सहसा होताना दिसत नाही. त्यामुळे ठराविक साच्याच्या मालिका आपल्याला पाहाव्या लागतात.😢

😊 बहुदा असा अनुभव येतो की, सुरुवातीला खूप जाहिरात करून मालिकेचा प्रेक्षक वर्ग वाढवला जातो आणि सुरुवातही बऱ्यापैकी उत्कंठावर्धक असते. परंतु कथेचा जीव इवलासा असल्यामुळे अखेरीस तिच्यामध्ये काहीना काही नको ती वळणे घेण्याचा प्रयत्न होतो. परंतु बहुशः असं आढळतं की, आवडती मालिका पाहता-पाहता नावडती होते.😢

☺️ सगळ्याच मालिका पहाणं कुणालाही अशक्य आहे. मी ज्या काही मालिका पाहण्याचा प्रयत्न केला, त्यांच्या बाबतीतला माझा अनुभव या लेखामध्ये मी व्यक्त केला आहे. आपणही या दिशेने ज्या मालिका पहात असाल त्यांच्या बाबतीत 'आवडती होई नावडती'असा अनुभव तुम्हाला येतो कां, ते पडताळून जरूर पहा....😢😢

😊 "मन झाले खट्टू खट्टू !":😢
प्रत्येक मालिका जसजशी पुढे जाते तस तसे आपल्याला त्यामध्ये गुंतावेसे वाटते आणि अमुक एक घटना व्हावी अशी इच्छा निर्माण होत असते. "मन उडू उडू झालं" मध्ये इंद्रा आणि दीपिका यांचं जगावेगळ अतूट प्रेम एकदाच यशस्वी व्हावं आणि त्यांचा विवाह असंच नेम वाटत असतं. परंतु त्याची पूर्तता न करता लांबण लावत गेलं की, कंटाळा येतो ती मालिका पाहायचा. अशाच प्रकारचा अनुभव पुष्काळ मालिकांमध्ये येतो आणि आपण त्या मालिका बघायचे बंद करतो.

😊"तुझ्या माझ्या संसाराला, काही ही नको !":😢
तुझ्या माझ्या संसाराला आणि काय हवं यामध्ये एकुलती एक असलेली मुलगी १५ जणांच्या कुटुंबात सिद्धू या प्रियकरा बरोबर येते. त्यांचं एकदाचं काही ना काही करून मिलन व्हावं. मनं जुळावी असं वाटत असतं. परंतु वाटेल तसे फाटे फोडत गेल्यामुळे आपल्याला ही मालिकाही बघू नये असं वाटून जातं आणि मालिका बघणं बंद होतं.

☺️"नको तुझी माझी गांठ !":😢
"माझी तुझी रेशीम गांठ" मध्ये, यश जो गर्भश्रीमंत आहे उद्योगपतीचा नातू आहे, तो एक मुलगी असलेल्या कदाचित घटस्फोटित,नक्की माहीत नाही अशा नेहाच्या प्रेमात पडतो. हे पचवतो प्रेक्षक आणि केव्हा ना केव्हा तरी त्यांचा एकदाचा विवाह व्हावा आणि गंगेत घोडं आलं, असं व्हावं अशा अपेक्षेने मालिका पहात जातो. परंतु इथेही लांबण लावली जाते, विवाह झाल्यानंतरही काही करून मालिका पुढे न्यायचा प्रयत्न होतो, ते प्रेक्षकाला रुचत नाही मालिका पाहणे बंद करतो.

😊 "रंग माझा भंगला !":😢
"स्टार प्रवाह"वरील, "रंग माझा वेगळा" मध्ये अतिरेकी अशा बऱ्याच गोष्टी आहेत. जुळ्या दोन मुलींमधली एक मुलगी आपली नाही असे डॉ कार्तिकने समजणे आणि त्याच्या आणि दीपामधला दुरावा वाढत जाणे, यामुळे ही मालिका देखील नकोशी होऊन जाते.

☺️ "मनातून उतरली सुंदरा !"😢
"सुंदर मनामध्ये भरली" मध्ये पोस्टमनची मुलगी लतिका आणि तिचा विचित्र योगायोगाने होणारा अभिमन्यूची विवाह आणि त्यानंतर त्यांच्यामधले हेवेदावे, दुरावे इथपर्यंत मालिका सुसह्य होते. परंतु त्यानंतर वाटेल तसे फाटे फोडत, मालिका चालूच ठेवली जाते आणि तेच ते चेहरे त्याच त्याच प्रकारच्या एकंदर उलथापालथी पाहून ही मालिकाही बाजूला पडते, पाहिली जात नाही.

😊 "जगावेगळी सोशिक सुंदरी !":😢
कौटुंबिक दबावामुळे नको असलेल्या खेडूत मुलीशी-'सुंदरी'शी लग्न झालेला, आदित्य आपल्या माँडर्न सुसवरुप प्रेयसीशी अनुशी गुपचूप पणे लग्न काय करतो आणि नंतर सुंदरीला त्याची ही भानगड लक्षात येईपर्यंत, प्रेक्षकांच्या एकंदर सहनशक्तीचा अंत होईल इतके लपंडाव संपल्यावर देखील अनु गर्भावती असल्यामुळे सुंदरी आदित्यचे हे बिंग काही केल्या कुणालाही सांगत नाही, हे असे उरफाटे चांगुलपण पटतच नाही. किती विचित्र सोशिकपणा सुंदरीचा, याला काही मर्यादा? खरोखर हे सारे जगावेगळे, न पटणारे आणि कदाचित मूर्खपणाचेही.
त्यामुळे ही मालिका देखील आवडतीची नावडती होऊन गेली.

😊 "जीव माझा कोपला !":😢
"जीव माझा गुंतला" मध्ये पत्रिकांचा गोंधळ आणि त्यामध्ये अंतरा आणि आणि मल्हारचा विवाह, त्यांचे एकमेकाना न आवडणे आणि जिने पत्रिकांचा हा गोंधळ करून मल्हारला मिळवायचा प्रयत्न केलेला असतो, त्या मोठ्या बहिणीचा एकंदर त्या दोघांमध्ये दुरावा निर्माण करण्याचा प्रयत्न, तिथपर्यंत मालिका रंगतदार होती. परंतु नंतर रिक्षावाली अंतरा आणि मल्हारची कूल कॅब यांच्या द्वंद्वात मालिका कशीही भरकटते. ही मालिका देखील पाहणं नकोसं वाटतं.

☺️ "तू आता नकोशी !":😢
"तू तेव्हा तशी" मध्ये चाळिशीला आलेला पट्टया आणि त्याला कॉलेज सोडल्यावर वीस वर्षांनी भेटणारी त्याच्या मनातली राणी, अनामिका यांची ओळख, मैत्री आणि हळूहळू प्रेमात रुपांतर त्यामध्ये त्याच्या वहिनीचा बिब्बा किंवा अनामिकाच्या आईचा खोडा, इथपर्यंत मालिका पाहणे सुसह्य होते. परंतु काही केल्या त्यांचा विवाह लांबत नेल्याने या मालिकेतला ही रस नाहीसा झाला.

😊 "काय शोधायचं इथे ?": 😢
"स्टार प्रवाह"वरील, 'स्वाभिमान' मधील पल्लवी आणि शांतनु ह्यांचे विलक्षण नाट्यमय चढ-उतार असणारे आयुष्य, त्यामध्ये प्रेमाच्या त्रिकोणाची तिसरी बाजू निहारिका येणे, इथपर्यंत ही मालिका बघावीशी वाटायची. पण नंतर जे काही गोंंधळ वाटेल तसे दाखवले गेले त्यामुळे मालिका कंटाळवाणी होत गेली. "स्वाभिमान, शोध अस्तित्वाचा" म्हणायच्या ऐवजी काय शोधायचं त्याच्यात, असं वाटून मालिका नकोशी झाली.

😊 "आता आई काही नको करू !":😢
"स्टार प्रवाह"वरील, दोन-तीन वर्ष गाजत असलेली "आई कुठे काय करते" मालिका तर अरुंधती आणि एक्सीडेंट मधून बरा झालेल्या आशुतोषचा एकदाचा विवाह व्हावा, इतपत वाटणे आणि तोपर्यंत मालिका पाहणे आवडीचे होते. परंतु त्यानंतर कुणालाही कसेही वागायला लावून मालिका भरकटतच चालली आहे आणि हे काय चाललय बाबा, आता आई काही नको करू असे सांगायची वेळ आलेली आहे.

☺️ " कसलं हे सुंदर घर !":😢
"सुंदर आमचं घर" यामध्ये काय सुंदर आहे, कुणास ठाऊक ! कारण बायकांचा छळ आणि कसंही करून ओढूनन ताणून मुंबईतल्या मुलीचा-काव्याचा राज पाटलांच्या मुलाशी विवाह इथपर्यंत मालिका पाहणे जमत होते. त्यामध्ये त्याच्या आधी ठरलेल्या वागदत्त वधूची आणि या मुंबईतल्या मुलीची स्पर्धा इथपर्यंत मालिका पाहिली कशीबशी गेली. परंतु त्यानंतर कशाला पाहिजे ही मालिका, असाच सगळा प्रकार चाललेला आहे.

😊 "उदंड जाहली ती वार्तापत्रे !":😢
जे मालिकांचं तेच कथाबाह्य कार्यक्रमांचे. कोणत्याही कलाक्रुतीचे प्रमोशन करण्यासाठी, सुरू झालेली मालिका किंवा कार्यक्रम ठुकरटवाडी आणि त्याचा सूत्रधार "चला हवा येऊ द्या" हा कार्यक्रम रंगतदार झाला काही वर्ष, पण आता भरकटत जाऊन तेच ते चेहरे आणि त्याच्यात हिडीस प्रकारचा, पुरुषाने बाईचे रूप हा विचित्र प्रकार यामुळे ही मालिका बंद व्हावी. हा कार्यक्रम पाहणे आता असह्य झाले आहे. महाराष्ट्राची हास्य जत्रा सोनी वरचा कार्यक्रम नक्कीच त्यामानाने दर्जेदार होता. परंतु त्याचाही अतिरेक होत चालला आहे आणि तेच ते चेहरे तशाच ठरीव प्रहसनांमुळे, लवकरच नकोसे वाटू लागेल. "बँड बाजा बारात" किंवा "किचन कल्लाकार" हे कार्यक्रमही तितकेसे रंग भरू शकलेले नाहीत. याला फक्त एक अपवाद म्हणजे भाऊजींचा चाललेला अठरा वर्षांचा "होम मिनिस्टर" हा कथाबाह्य कार्यक्रम, नंतर महामिनिस्टरने तर साऱ्या वहिनींचे आणि महिलांचे मन जिंकून घेतले.

थोडक्यात मालिका असोत वा कथाबाह्य कार्यक्रम असोत, एकंदर करमणूक प्रकार करण्याचा इंडियन बॉक्स वरील कार्यक्रमांचा दर्जा 'नांवा'प्रमाणेच खालावत चालला आहे !😢😢

😊"जुने ते सोने !":😢
बातम्यांच्या वाहिन्यांचाही तोच प्रकार आहे. सगळीकडे अर्ध्या अर्ध्या तासाने जवळजवळ त्याच त्याच दोन-चार घटना दाखवल्या जातात आणि दिवस कसातरी संपवला जातो. त्यामध्ये जाहिरातींचाही पाऊस असल्यामुळे ह्या वाहिन्यांवरील बातम्या पहाव्याशा वाटत नाहीत. त्यापेक्षा दूरदर्शन वरील रात्री साडेनऊच्या विश्वासार्ह बातम्या पाहिल्या, तरी पुरेसे, असेच चोखंदळ प्रेक्षकांना वाटते आहे. टीवीवरील कार्यक्रमांचा दर्जा पूर्ण खालावत चालला आहे हे निश्चित.

👍"आपण हे लक्षात घ्याच !::👌💐
मराठी साहित्यामध्ये अनेक उत्तम उत्तम कथा आहेत, कादंबऱ्या आहेत, नाटके आहेत त्यांच्यावर बेतलेल्या योग्य ती मर्यादा असणाऱ्या, अशा मालिका कां काढल्या जात नाहीत, याचे नवल वाटते आणि एकमेकांची कॉपी करणाऱ्या मालिकाच वेगवेगळ्या वाहिन्यांवर प्रेक्षकांच्या माथी मारल्या कां जातात कळत नाही. त्यामुळे मालिका टीव्ही बघणे हे डाउन मार्केट वाटू शकते आणि आम्ही टीवी मालिका बघतच नाही, हे सांगणे हे सुसंस्कृत असल्याचे काही जण भासवतात. परंतु टीव्हीच्या प्रत्यक्षदर्शी अशा शक्तीमुळे या माध्यमातून समाजोपयोगी असे भरपूर काही करण्यासारखे आहे, याची कोणाला जाणच नाही. केवळ जाहिरातींचा पाऊस आणि पाणी घालत पुढे पुढे नेलेल्या मालिका, यामुळे हे माध्यम संकटात केव्हाही येऊ शकते आणि त्याची जागा ओ टी टी वरील निश्चित मर्यादा असलेल्या शोजना प्राधान्य दिले जाऊ शकते, हे लक्षात घेणे आवश्यक आहे.

धन्यवाद

सुधाकर नात