# 👍""शारदोत्सव !":👌 💐"फुले वेचिता, गवसले मोती !":💐

 👍👍👍👍💐💐

"रंगांची दुनिया":

"रसिकमनांची रसिली यात्रा.....💐

👍"शारदोत्सव !":👌

💐"फुले वेचिता, गवसले मोती !":💐

👍💐 "गीत, संगीतबहार !":👌💐

"कोणतेही गीत विलक्षण लोकप्रिय श्रवणीय आणि जनमान्य होते, तेव्हा त्याचे श्रेय गीतकार, संगीतकार, गायक व गायिका यापैकी कोणाला प्रामुख्याने द्यायला हवे, हा प्रश्न महत्वाचा आहे यात वाद नाही. परंतु जरा सखोल विचार केला तर ध्यानात येईल की, गीत जेव्हा नुसते शब्दबद्ध कागदावर असते, तेव्हा ते उमजणे, समजणे आणि त्यामुळे लोकप्रिय जनमान्य होणे कठीण असते. सहाजिकच त्या शब्दांना जेव्हा संगीतकार योग्य ते सूर, स्वर, लय आणि ताल देऊन संगीतमय करतो, तेव्हाच value addition मुळे, या गीताचे महत्त्व वाढते आणि त्यामुळेच गीतकारापेक्षा, संगीतकार हा या बाबतीत तरी वरचढ मानायला हरकत नसावी. 

हाच तर्काचा मुद्दा तसाच पुढे नेऊन आपण विचार केला, तर संगीतकाराने जे सूर बांधले आहेत ते प्रत्यक्ष श्रोत्यांपर्यंत, आपल्या मधुर गळ्याने पोहचवणारे गायक आणि गायिका हे यामध्ये अजून अधिक असे value addition रुपी योगदान देतात, ते ह्यामुळेच विलक्षण लोकप्रिय होते असं मानायला वाव आहे. म्हणूनच मला असं वाटतं की, श्रेयामध्ये क्रमवारी लावायची झाली, तर पहिला गायक-गायिका, दुसरा संगीतकार आणि शेवटी गीतकार. तोच ह्या निर्मितीचा, मुळात जनक असल्याने, हा अर्थातच हा मुद्दा वादाचा ठरू शकतो. परंतु, "पसंद अपनी अपनी, खयाल अपने अपने !" यादृष्टीने याकडे बघावे लागेल.

-----------------------------

👍💐"बंध अनुबंध !":👌💐

"माणसामाणसांमधील संबंध हे चांगले राखणे कठीण असते. परस्पर नाती गोडी गुलाबीची जेव्हा असतात, तेव्हा सारे कसे आलबेल आहे असेच वातावरण असते. परंतु निसर्गनियमाप्रमाणे कोणतीही गोष्ट स्थिर नसते, बदलत असते. त्याप्रमाणे आज ज्यांचे गुळपीठ आहे, खडीसारखे पाण्यात एकमेकात विरघळलेले आहे, तेच उद्या एकमेकांचे वाभाडे काढत असताना आपल्याला घरादारात, व्यवहारात एवढंच काय, राजकारणातही पाहायला मिळते."

----------------------------

👍💐"घडविते हात !":👌💐

"महाराष्ट्र टाईम्स मधील 'मुंबईचे षड्दर्शन' या सदरामध्ये विविध क्षेत्रातील असामान्य अशा सेवाव्रतींचे चरित्र आणि समाजाच्या प्रति हितकारक असे योगदान यांचा धावता आढावा नेहमी वाचनीय असतो. त्याचप्रमाणे प्रेरणादायी असतो. अशी थोर माणसे शेवटी समाजाला आकार देत असतात आणि त्या त्या शहराचा असा चेहरा बनवत असतात. मुंबई आणि सभोवती यामधील इतिहासाच्या वेगवेगळ्या अशा पाऊलखुणा ह्या स्तुत्य प्रयत्नाला म्हणायला हवे. हे अचंबित करणारे शब्दचित्रमय दर्शन या सदरातून मी नेहमी वाचतो, जसा आनंद मिळतो, तद्वतच काही तरी आपणही चांगले करावे, आपल्याकडून निदान इतरांना नवीन विचार, नवी द्रुष्टी देता यावी, अशी उर्मी त्यामधून निर्माण होते. याकरिता साहाजिकच म टा टीमचा मी ऋणी राहीन."

----------------------------

👍💐"गृहिणींना शतशः सलाम !":👌💐

दररोज घरात वावरणारी गृहिणी एकापाठोपाठ एक अशी आपली कामे कशी पटापट निगुतीने आणि निमूटपणे पार पाडत असते, हे आतापर्यंत कधी माझ्या लक्षातच आले नव्हते. परंतु कोरोना महामारीच्या काळात अशीच घरातली काही निवडक कामे माझ्या अंगावर आल्यामुळे, विशेषतः पाणी भरणे वगैरे, तेव्हा हे मला लक्षात आले की, आपल्यासमोर आपोआपच पुढचे पुढचे काम पुढे उभे राहते आणि ते केल्याशिवाय आपल्याला करमत नाही.

ही भावना माझ्या मनात आल्याबरोबर मला कळून चुकले की, गृहिणीही कशी मन लावून सकाळपासून रात्रीपर्यंत, समोरचे एक एक काम करून पुढच्या कामांकडे वळते, खरंच एक प्रकारची लयबद्धता त्यामध्ये आपोआप येते.

मॅनेजमेंट क्लास मधील खूप वर्षांपूर्वी प्रोफेसरने सांगितलेले एक महत्वाचे वाक्य त्या क्षणी, मला आठवले. त्यांनी म्हटले होते:

"द हाऊस वाइफ इस द बेस्ट अँड द मोस्ट ईफीशिअंट मटेरियल्स मॅनेजर इन द वर्ल्ड !"

सकाळपासून रात्री झोपेपर्यंत घरासाठी ती झटत असताना, कुठलं काम केव्हा करायचं, कोणत्या गोष्टी आपल्याला गरजेच्या आहेत, काय काय संपलेलं आहे, वगैरे वगैरेंची नोंद ठेवून आपोआपच कधीही काहीही कमतरता भासणार नाही, अशा तऱ्हेने संपूर्ण व्यवस्था सांभाळून घर कायम समाधानी आणि आनंदी ठेवत असते. हे सारं करताना ना तिला कुठला कॉम्प्युटर लागतो, ना कुठली नोंदवही. सारे डोक्यात ठेवत, आपली जबाबदारी अचूकपणे अव्याहत आनंदाने ती पार पाडत असते. Thanks & Hats off to her.

थोडक्यात काय तर आपण समोर जे घडत असते, त्याकडे इतक्या डोळसपणे, तोपर्यंत कधी बघत नाही, जोपर्यंत आपल्याला स्वतःला तसा अनुभव येत नाहीं !"

----------------------------

धन्यवाद

सुधाकर नातू