" कारण हे असे नकोसे राजकारण ":

🤣 " कुठे नेऊन ठेवला महाराष्ट्र":🤣 😊 " महाराष्ट्राच्या राजकारणात गेली पाच/सहा वर्षे ज्या उचापती आणि उलथा पालथी झाल्या आणि निवडणुकीनंतर राक्षसी बहुमत मिळवूनही, पुन्हा 'येरे माझ्या मागल्या'प्रमाणे गोंधळात गोंधळ चालू आहेत, त्यांचे जर सोप्या भाषेत विश्लेषण आणि सार काढायचे झाले तर.... "A Selfish Leader in hurry, takes a (wrong) decision suitable for his short term gains at the cost of his long term losses; whereas a shrewd leader politely accepts his short term losses and ensures his elusive long term gains and stability at the cost of 2 hoots to ethics & morality !" पिक्चर अभी बाकी है !..... 'कराल घाई, तर होईल पळता भुई थोडी ! अन् 'संयम आणि सबुरी यशाची खात्रीच न्यारी ! :💐

" कशासाठी आक्रोश ?":

" 9 वर्षापूर्वीचा माझा "फेसबुकवरील संदेश !": आताही काही बदल नाही ?": ११/१२ क्रुपया नीट वाचा आणि कशा कशासाठी, आक्रोश करावयाचा ते ठरवा: १. आपण काळा पैसा निर्माण होणे थांबवू शकलेलो नाही व काळा पैसा बाळगणार्यांवर कारवाई करू शकलेलो नाही. 'गोंधळी' नोटबंदीसारखा, सरळमार्गी जनसामान्यांचे हाल करणारा उपाय, आपल्या यंत्रणेचा ह्या समस्येची सोडवणूक करण्याबाबतच्या अकार्यक्षमतेची, पराभवाची कबूली देतो. २ आपण स्त्रियांवरील अत्याचार नाहिसे वा कमी करू शकलेलो नाही. ३ आपण बड्या कर्जदारांकडून कर्जाचे पैसे, जसे परत मिळवू शकलेलो नाही, वा त्यांना यथोचित शिक्षा करू शकलेलो नाही. ४ आपण परदेशातील काळा पैसा परत आणू शकलेलो नाही. ५ आपण परदेशात पळून गेलेल्या गुन्हेगाराना परत आणून जबर शिक्षा देवू शकलेलो नाही. ६ आपण, कार्यक्षम सुरक्षित, सार्वजनिक वहातूक व्यवस्था निर्माण करू शकलेलो नाही. ७ आपण, सगळीकडे होत असलेला भ्रष्टाचार व सत्तेचा दुरूपयोग थांबवू शकलेल़ो नाही. ८ आपण, देशातील वाढती बेकारी नाहीशी करू शकलेलो नाही. ९ आपण, रस्त्यांवरील खड्डे, व पार्कींगचे प्रश्न जसे सोडवू शकलेलो नाही, तसेच वाढते अपघातही कमी करू शकलेल़ो नाही. १० आपण सुरक्षित रेल्वेप्रवास देऊ शकलेलो नाही. ११ आपण, वाढती अनधिक्रुत बांधकामे व झोपडपट्ट्या नाहीश्या करू शकलेलो नाही. १२ आपण सार्वजनिक आरोग्यव्यवस्था व स्वच्छता सुधारू शकलेलो नाही. १३ आपण निवडणूक खर्चावर नियंत्रण ठेवू शकलेलो नाही व गुन्हेगारांना दिला जाणारा राजकीय आश्रय तसेच घोडेबाजार थांबवू शकलेलो नाही. १४ आपण व्यवसायाभिमूख शिक्षणव्यवस्था निर्माण करू शकलेलो नाही. १५ आपण आरक्षणाचा प्रश्न, सर्व घटकांंना समाधान होईल अशा तर्हेने सोडवू शकलेलो नाही, त्यामुळे होणारा गुणवत्तेचा ह्रास थांबवू शकलेलो नाही. १६ आपण, काश्मिरचा व पाकिस्तानच्या छुप्या दहशतवादाचा प्रश्न सोडवू शकलेलो नाही. १७. आपण, युनोच्या सुरक्षा परिषदेतील प्रवेश मिळवू शकलेलो नाही. १८ आपण लोकाभिमूख सर्वांगीण विकास साधू शकलेलो नाही, तशीच विदारक आर्थिक विषमता, जीवघेणी गरिबी नष्ट करू शकलेलो नाही. १९. निरक्षरता, वाढती लोकसंख्या, मुलींचे कमी होत जाणारे प्रमाण, हिंसाचार, गुन्हेगाराना वेळीच पकडून शिक्षा देणे, ह्यासारखे मुलभूत प्रश्नही सोडवू शकलेलो नाही. २०. आपण समान नागरी कायदा आणू शकलेलो नाही. २१. आपण पर्या्वरणाची होणारी हानी रोखू शकलेलो नाही. दुर्दैवाने, ही कदाचित पूर्ण यादी नसेल व आक्रोश करण्याशिवाय, आपल्या हातात काहीही नसेल. अर्थात, तो केला वा न केला, तरी हे सारे आपण कधी, कसे बदलू शकणार हाच आजचा यक्षप्रश्न आहे. 'सुदिना' २७/११/'१६

" शारदोत्सव- अनुराधा दिवाळी अंक 25 !":

संपादक अनुराधा दिवाळी अंक'25 सादर वंदन, मी, श्री सुधाकर नातू एक ज्येष्ठ नागरिक. वाचनाची मला खूप आवड आहे. दरवर्षीचे अनेक दिवाळी अंक मी नेेहमी वाचत असतो. आपल्या ह्या वर्षीच्या दिवाळी अंकातील अनुक्रमाणिकेसंबंधी मला हा अनाहूत संदेश पाठवावासा वाटला: सहसा कुठल्याच दिवाळी अंक मला तरी अशी अनुक्रमणिका पाहिल्याचे आठवत नाही. म्हणून प्रथमच मत व्यक्त करतो की, 😇 "इकडे तिकडे वाकडे तिडके !":😇 😭 "कुठेतरी काहीतरी चुकतंय !":😭 आपल्या दिवाळी अंकात 35 कथा 13 लेख आणि 13 कविता आहेत. त्यातील प्रत्येक साहित्यकृतीचे शीर्षक त्या त्या लेखकाच्या नांवासमोर कां दिले नाही, हे मला पडलेले कोडे आहे. कोणतेच विशेष प्रसिद्ध लेखक व लेखिका या नसताना केवळ नावे आणि पृष्ठ क्रमांक आपण देऊन काय साधले, कुणास ठाऊक ! अशा वाचकांना त्रासदायक अनुक्रमणिका असलेल्या तुुमच्या दिवाळी अंकातील साहित्यकृती वाचताना वाचताना प्रथम पान नंबर अनुक्रमणिकेत बघायचा आणि मग त्या प्रुष्ठावरील शीर्षकावरून ती साहित्यकृती वाचायची की नाही ठरवायचे असेच मला करावयास लागले. हा असा द्राविडी प्राणायाम निदान आपण कविता विभागाचे बाबतीत तरी टाळू शकला असतात. कदाचित लेखकाचे नांव, व शीर्षके प्रत्येक साहित्यकृती बरोबर देण्यासाठी अजून एक पान अधिक खर्ची घालावे लागले असते, म्हणून आपण अशी खटकणारी अनुक्रमाणिका बनवली की काय, एवढेच मला शेवटी वाटले. कथा मला विशेष वाचाव्याशा वाटतच नाहीत- "पसंद अपनी अपनी, खयाल अपने अपने !" मात्र कथेबरोबर चौकटीमध्ये त्याचा सारांश आपण दिला असतात तर बरे झाले असते. बहुतेक संपादक असा वेधक सारांश कटाक्षाने नेहमी देतात. उदाहरणार्थ 'यू टर्न' या कथेच्या बाबतीत "एक तरुणी, तिच्या मागे लागलेला तिचा बॉस आणि तिसराच एक तरुण तिच्यावरील त्याचे प्रेम व्यक्त करतो. परंतु ती त्याला, तिला वाटणारे संयुक्तिक कारण देऊन नकार देते: कारण तिला मूल होऊ नये असे वाटत असते. पण त्या तरुणाच्या कोकणातील घरी मी दोघे जाऊन आल्यावर तिथे मतपरिवर्तन कसे होते ते या कथेत वाचा..." 'इच्छामरण' ही कथा नसून एक वैचारिक लेख असल्यामुळे तो त्या विभागात समाविष्ट केला असता तर चांगले. मात्र अंकातील बहुतेक ललित लेख आणि कविता मी वरील सोपस्कार पूर्ण करून वाचले. ते निश्चितच वाचनीय, विचार प्रवर्तक वैविध्यपूर्ण विषयांवरील आहेत, हाच काय तो मला या दिवाळी अंकांने दिलेला दिलासा. परखड मताबद्दल क्षमस्व. धन्यवाद.

"सोमिवरील वेचक वेधक !":

*तसंच जाऊ नको !* ———————— घरी आलेल्या कुणालाही *‘तसंच’* पाठवायचं नाही आणि आपण कुणाकडे जाताना *‘तसंच’* जायचं नाही हा आमच्या घरचा शिरस्ता! या *‘तसंच’* मधे जगभरचा पाहुणचार सामावलेला होता. माझे कुणी मित्रमैत्रीण ठरवून आले की बटाटेवडे कर, अचानक आले तर त्यांच्या आवडीचा गोडाचा शिरा नाहीतर सांजा कर.. अगदीच वेळ नसेल तरी धडपडत उठून किमान “सफरचंदाची एक फोड तरी खा” म्हणत ती हातावर दे.. आई-बाबांचे ऑफिसमधले कुणी पाहुणे आले तर किमान चहा तरी कर .. नातेवाईकांपैकी कुणी येणार असेल तर खास आवडी-निवडी जप हे सारं अध्याहृत होतं. हे सगळं करताना आई-आजीच्या चेहऱ्यावर कधी आठी यायची नाही, श्रम दिसायचे नाहीत, त्यांचं स्मितहास्य लोपायचं नाही… *इतकं ते सारं सहज होतं! सहज होतं म्हणून सुंदर होतं!* पाहुण्यांसाठी असलेल्या ह्या नियमाला एक पोटनियमही होता. आपल्याच घरातून निघतानाही *‘तसंच’* निघायचं नाही घरातल्या सर्व माणसांसाठी उपनियम! सकाळचा चहा पिऊन झालेला असला तरी, “‘तशीच’ जाऊ नको कॉलेजला!” असं म्हणत आजी तूपसाखर लावलेली एक पोळी घेऊन माझ्या मागे उभी असायची. मनसुखानी नावाचा प्रोफेसर त्यावेळी आम्हां मुलींमध्ये भारीच फेमस होता. आमच्या गप्पातून आजीला हे कळलं असावं. आणि मग.. “आजी, उशीर होतोय ग.. नकोय मला.. मी जाते तशीच” असं म्हणण्याचा अवकाश… ती त्या मनसुखानीच्या नावाने बोटं मोडायची. “त्या मनसुखानीला म्हणावं एवढी पोळी खाल्ल्याशिवाय माझी आजी काही मला *‘तशीच’* सोडत नसते. बाकी तू तुझं बघ” असा तिचा राग उफाळून यायचा पण घरातून निघताना *‘तसंच’* जायचं नाही हा तिचा नियम आम्हाला पाळायलाच लागायचा. आपण कुणाकडे जातानाही *‘तसंच’* जायचं नाही हा या सगळ्याचा व्यत्यास.. तो ती तितकाच खरा होता. आत्याकडे जाताना खास ठेवणीतल्या *लोणच्याची बाटली* भरली जायची. मावशीला आवडतात म्हणून घारगे व्हायचे.. एक ना दोन! यातलं काहीच नाही जमलं आणि अचानक कुणाकडे जावं लागलं तर *जाता जाता द्राक्ष घे.. चिकू घे*, असलं काही न काही त्या करायच्या. हे सगळे सोपस्कार आई-आजी पाळायच्या इथपर्यंत ठीक! पण मी माझ्या शाळा-कॉलेजच्या वयात काही कामासाठी कोणाकडे एकटीच जातेय तरी या *‘तशीच’ जाऊ नको गं* म्हणायच्या आणि मग मात्र माझी चिडचिड व्हायची. मी कधी ऐकायचे पण अनेकदा त्या-त्या वयातल्या न ऐकण्याच्या नादात ‘तशीच’ निघून जायचे. लहान आहे.. मोठी होईल तेव्हा कळेल असं म्हणून सोडूनही द्यायच्या! एकदाच आजीने या चिडचिडीवरचा उतारा केला. मला म्हणाली, *“कपभर चहाही न देता कुणाला ‘तसंच’* पाठवशील किंवा *रिकाम्या हाताने कोणाकडे जाशील..* तर आपल्या घरातलं काही जाणार नाही.. पण ‘पत’ मात्र जाईल. ज्याला *ऐपत* आहे, त्याने *पत* सांभाळावी” आजही माझ्या आणि माझ्या सारख्या अनेक घरातून *‘तसंच’* कुणी जात नाही आणि आपणही *‘तसंच’* कुणाकडे जात नाही. *काय करणार..?* *आजी नावाची मौल्यवान विद्यापीठं शब्द पेरून आसपासच वावरत असतात.* *...सुप्रभात...* ##########₹ Another fire—this time in a Goa nightclub—and dozens dead. India finds itself at the same place every few months: Non-existent safety regulations, businesses running illegally and reactive action over proactive precaution. We continue to live from one firefight to another. The culture of safety remains up in flames. IndiGo wants sympathy for a crisis of its own making. Govt must hold the line IndiGo’s meltdown isn’t an innocent mistake, a “misjudegment” or a mystery. FDTL norms were a long time coming. Instead of preparing, the country’s biggest airline fought the reform and continued to squeeze its staff. It now wants sympathy for a crisis of its own making. Government must hold the line. Telangana naming roads after Trump, Tata shows CM Reddy is letting economics drive politics Telangana government’s decision to name roads after US President Trump, Ratan Tata and Google is laudable. Competition between states to attract investors is prompting them to adopt novel strategies. CM Revanth Reddy is letting economic imperatives drive political priorities. It’s good to see a Congress CM wearing a thinking cap 🌺🌺 🌺🌺

😀 "आत्मनिर्भर व्हा ! नोकरी नको, तुम्हीच तुमच्या व्यवसायाचे मालक व्हा !"😀

😀 "आत्मनिर्भर व्हा ! नोकरी नको, तुम्हीच तुमच्या व्यवसायाचे मालक व्हा !"😀 स्वतःच्या कल्पना आणि कौशल्यांचा वापर करून आर्थिक लाभ मिळवण्याचे संभाव्य मार्ग. या खास लेखात उलगडलेला आहे. आत्मनिर्भर होणं हे खरोखर गरजेचं आहे हे मला जाणवलं आणि त्यामुळे स्मार्टफोन हातात आल्यापासून मी निवृत्त झाल्यानंतर काही वर्षांनी उद्योग असे वेगवेगळ्या प्रकारचे करायला लागलो ते म्हणजे माझ्या मधली जी कल्पना शक्ती लेखन करण्याची आवड बोलण्याची आवड यामधून कम्युनिकेशन वन मॅन कम्युनिकेशन इंडस्ट्री अशा तऱ्हेच स्वरूप त्याला दिलं आणि त्याचा एक लेटेस्ट रिपोर्ट मी पुढे आपल्या पुढे मांडतो आहे. 👌 Monthly Progress Report 30/9/'25:👌 💐"Moonsun Grandson !":💐 👌"One Man Communication Industry !": 👌 Mr. Sudhakar Natu ": # 'प्रगतीची क्षितीजे' ह्या महाराष्ट्र शासनाचे सर्वोत्कृष्ट पुस्तक पुरस्कार प्राप्त पुस्तकाचे लेखक... # रंगांची दुनिया-फेसबुकवरील समुह: संस्थापक व Admin 3 years 1 moonsun grandson blog: 679 articles 2 मुक्तसंवाद channel on you tube: videos: 3 आकाशातील पाळणे whatsapp अभिवाचन मंच: 403 4 स्वरानंद: 122 5 बोल अमोल: 340+ 6 छाप (पड)लेले शब्द: 130+ 7 माझी कथा: आठवड्यात 2/3 8 bookganga.com वर 17 ebooks Latest... 9 कुठेतरी काहीतरी चुकतंय: 9 10 आशेला अजून वाव आहे: 5 Mission: "ह्या ह्रदयाचे त्या ह्रदयी !" Be a witness to कल्पनांची आकाशगंगा !!.... One Man Communication Industry": Sudhakar Natu ":👌 त्यामधून लक्षात येईल की उत्तरोत्तर नवनवीन कल्पनांना योग्य ते रूप देऊन मी माझा हा जो सध्याच्या परिस्थितीत कुठलाही इन्कम नसणारा व्यवसाय म्हणा किंवा उद्योग केला त्यामध्ये मला चांगल्यापैकी यश मिळत गेले आहे एक साधं उदाहरण म्हणजे आम्ही माझ्या मनामध्ये कल्पना आली की माझे जे लेख आहेत माझं जे लिखाण आहे त्याचा ऑडिओ स्वरूपात आपण जर लोकांपर्यंत मांडलं तर चांगलं होईल मला नाव पण चांगलं सुचलं आकाशातील पाळणे सुदैवाने मला माझा भाचा उदय पिंगळे हाही या कल्पनेला साथ देणारा मिळाला आणि तो उत्तम असा अभिवाचक असल्यामुळे त्याने माझ्यासाठी आपल्या या कल्पनेसाठी रेकॉर्डिंग करून ध्वनिफीती बनवायचं मान्य केलं मी स्वतःही माझ्या स्वतंत्र अशा ध्वनिफीती बनवतच असे आमच्या दोघांच्या या सहकार्याने आम्ही तीन वर्षांपूर्वी आकाशातील पाळणे हा अभिवचन मंच सुरू केला आणि मला सांगायला आनंद वाटतो की योग्य त्या प्रचार अशा शैलीमुळे माझा ऍडव्हर्टायझिंग पब्लिसिटी चा बॅकग्राऊंडचा अनुभव असल्यामुळे आम्ही उत्तरोत्तर आमची ही संकल्पना विलक्षण लोकप्रिय करू शकलो आणि आज तीन वर्ष पूर्ण झाल्यावर सुमारे 400 हून अभिवाचने आम्ही प्रकाशित केली आहेत त्यामध्ये अनेक विषयांना हाताळणी केलेली आहे साहित्य कला नाटक व्यवसाय उद्योग अर्थव्यवसाय ज्योतिष अशा अनेकानेक विषयांचा परामर्श घेणारा अभिवाचन मंच उत्तरोत्तर पॉप्युलर होतोय आणि आमचे जवळजवळ पावणे 400 सदस्य आहेत अर्थात या अशा वळणावर आज सकाळी मला वाटलं की आपण आता आपल्या या ज्या कल्पना आहेत त्यामधून काही व्यावसायिक आर्थिक असा लाभ मिळवू शकतो का असं वाटलं आणि म्हणून मी विवेचन करत आहे पहिली संकल्पना अशी आहे की माझा स्वतःचा एक स्वतंत्र youtube चॅनेल आहे त्यामध्ये देखील जवळजवळ पावणे 200 व्हिडिओज प्रकाशित केले आहेत त्यामधील निवडक अशा व्हिडिओंचा ज्यामध्ये कदाचित ऑडिओचे व्हिडिओ बनवलेले आहेत तर त्या त्यामधील जो ध्वनिरूप पोर्शन असेल त्या पोर्शनचा ऑडिओ टू टेक्स्ट असं रूपांतर करून त्याचं एखादं पुस्तक ई बुक बनवता येईल का कारण ऑडिओ टू टेक्स्ट हे ॲप वापरून त्या तऱ्हेची संकल्पना प्रत्यक्षात येऊ शकेल निवडक असे 10 ते 15 असे व्हिडिओज मी निवडू शकतो आणि जर शक्य असलं तर त्याचं ऑडिओ टू टेक्स्ट बनवून ई बुक्स द्वारे बुकगंगा सारख्या प्लॅटफॉर्म वर प्रकाशित करू शकतो हीच कल्पना मी मनात ठेवून माझी अनेक ई बुक्स देखील बुकगंगा डॉट कॉम या प्लॅटफॉर्मवर प्रकाशित केली आहेत आणि उत्तरोत्तर त्याला आज नाही उद्या योग्य ते असे आर्थिक लाभ होऊ शकतील तर ही पहिली संकल्पना आहे की त्या ऑडिओ पोर्शन सिलेक्ट अशा ऑडिओ पोर्शन योग्य अशा स्वरूपात ई बुक बनवणं छापील नव्हे पण वर्ड मध्ये टेक्स्ट मध्ये बनवणं ही पहिली कल्पना आहे दुसरी कल्पना अशी आहे की आजचा आकाशातील पाळणे हा जो काही आमचा अभिवाचन मंच आहे तो अशाच एखाद्या रेगुलर ऑनलाईन प्लॅटफॉर्मवर जोडला जाऊन त्यामध्ये आपल्याला दोन कल्पना मांडू शकतो एक म्हणजे आठ ते दहा अशा याचा संच निर्माण करून ऑडिओ पोर्शनचा दिवाळी अंक काढू शकतो आणि तो प्रकाशित करू शकतो तेव्हा ते सिलेक्टेड 10 ते 15 ज्याप्रमाणे योग्य अशा योग्य अशा टाईम फ्रेम अर्धा तास योग्य असेल तर अर्धा तास 15 मिनिटं योग्य असेल तर 15 मिनिटं अशा तऱ्हेचे ऑडिओ किंवा साधारण एक तासाचे ऑडिओ बनवू शकतो आणि त्यात ते दिवाळी अंक म्हणून प्रकाशित करू शकतो इथे ऑनलाईन प्लॅटफॉर्म सारखे व्यावसायिक असेंबलिंग वगैरे अशी करू शकतात तसेच नंतर हा जो दिवाळी अंक आहे तो त्यांच्या प्लॅटफॉर्मवर प्रकाशित करू शकतात ही ती संकल्पना आहे अजून एक या मुद्द्याचीच तिसरी संकल्पना अशी आहे की हे जे काही आमचे 400 आतापर्यंत भाग झाले आहेत हा जणू काही एक डेटा बँक आहे असं समजून बुकगंगा सारख्या ऑनलाईन प्लॅटफॉर्मवर त्याच्यामधील सिलेक्टेड उत्तमोत्तम असे ऑडिओ प्रकाशित करायचे आणि त्यासाठी योग्य वर्गणी ठेवायची की तुम्ही याचे सभासद व्हायची तयारी असेल तर एक ठराविक रक्कम महिना म्हणा वार्षिक म्हणा अशी चार्ज करायची तेव्हा ह्या कल्पना मी मांडल्या आहेत आणि त्यावरून तुम्हाला लक्षात येईल की आपल्या मधलं कौशल्य आणि कल्पना यामधून तुम्हाला आर्थिक लाभाचे मार्ग सापडू शकतात तेव्हा आजचा हा जो आपली ही मालिका चालली आहे की आत्मनिर्भर व्हा तुम्हीच तुमच्या व्यवसायाचे मालक व्हा याचा दुसरा भाग हा इथे मांडला आहे आपण जरूर विचार करा आणि मला त्याचा प्रतिसाद द्या धन्यवाद श्री सुधाकर नातू

😄"सध्याच्या काळात मुलांना कसं वाढवायचं ?":😀 "आज-काल मुलांना खूप लाडानं वाढवलं जातं आई वडील दोघेही मिळवले असतात त्यामुळे बराच वेळ खराब आहे रस्ता साहजिकच ते मूळ वाढत असताना प्रथम डे केअर आणि नंतर शाळेमध्ये आणि कोणाच्यातरी पालकत्व खाली दिवस काढत असते त्याचा वेळ जावा म्हणून त्याचे सगळे लाड पुरवले जातात अशा तऱ्हेने वाढलेली मुले जेव्हा मोठी व्हायला लागतात आणि स्पर्धेच्या जीवनामध्ये प्रवेश करतात तेव्हा आई-वडिलांच्या अपेक्षा खूप वाढत जातात आणि त्यामुळे त्या मुलाने किती मार्क मिळाले इतरांनी किती मार्क मिळवले याचा पुढे कसं होणार अशा चिंता त्यांना ग्रस्त करतात आणि त्याच त्या मुलांच्या मागे लावून त्यांचे जीवन अक्षरश: वेगवेगळे क्लासेस अभ्यास याच्यात घालवायची वेळ येते त्यामुळे ती मुलं एकांगी बनतात. सगळे लाड पुरवले गेल्यामुळे अशी मुलं शेवटी खरोखर नैराश्याच्या अशा विचित्र विश्वास ढकलली जाऊ शकतात अशा वेळेला प्रश्न पडतो की पालकांनी आई-वडिलांनी मुलांना वाढवायचं कसं खरोखर आजच्या पिढीला हा एक मोठा असा प्रश्न समोर उभा राहिला आहे आणि त्याचं निश्चितच उत्तर सध्याच्या अत्यंत संघर्षमय जीवनात नाही हे खरं असलं तरी या पार्श्वभूमीवर मला एका मित्राची गोष्ट आठवते माझ्याच वयाचा त्या मित्रांनी मला सांगितले तो जेव्हा मॅट्रिकला होता त्यावेळेला त्याला जास्त मार्क मिळाले नाही 40 /45 टक्के त्यामुळे इतर मुलांच्या तुलनेत त्याला खरोखरच कमी मार्क होते पास झाला एवढंच तो घरी आल्यावर वडिलांना त्यांनी सांगितलं मी पास झालो तेव्हा वडिलांनी त्याला ओरडले नाहीत. पण आईला वाटले की याने शक्यतोवर पेढे वाटलेले फरक पडेल. तिने मुलाला सांगितले तू पेढे घेऊन ये. तो चकित झाला पण आई मागेच लागली त्यामुळे तोही पेढे आणायला गेला पेढे आणले घरातल्या सगळ्यांना दिले मग आई म्हणाली आता बाकीच्या बाहेरच्यांना जाऊन ते दे ! तो गेला आणि अक्षरश: एक-दोन घरी गेल्या गेल्याच परत आला आई म्हणाली अरे परत का आलास वेळेचं भरपूर आहे तो मला नाही ग आई मी जेव्हा मावशींकडे गेलो त्यांना सांगितलं मी पास झालो अरे पण किती टक्के मार्क कमी म्हटलं पण जास्त टक्के तर त्या म्हणाल्या अरे एवढे कमी टक्के आणि तू पेढे वाटतो कमाल आहे ! ते मला खरोखर मनाला लागलं. दुसऱ्या घरी गेलो तिथे तेच म्हणून मी परत आलोय आणि मला काही आता पेढे वाटायचे नाहीत. मुलगा आईला म्हणाला कसं बोलणार काय बोलायचं ते सांग. आईने त्याला सांगितले की तू कमी मार्क का मिळवलेस ते कारण सांग मी अभ्यास नाही केला. मला कमी मार्क मिळाले खरं आहे पण त्यामुळे मला कळलं की, मागच्या वर्षी मी काय करायला हवं होतं आणि काय करायला नको होतं ते ! हे जेव्हा मी ऐकलं तेव्हा मला माझी आठवण झाली माझ्या आई-वडिलांनी मला कसं वाढवलं याची मला आठवण नाही मी तसा हुशार मुलगा साधारण एफवाय सायन्स पर्यंत मला उत्तम 70 75 टक्के मार्क मिळाले म्हणून माझ्या वडिलांनी मला चांगल्या प्रकारे अभ्यास करायला कोणी मिळेल आणि अभ्यास करणे बऱ्यापैकी गप्पा मारत टाइमपास करत वेळ घालवला त्यामुळे मला त्या मानाने कमी मार्क मिळाले आणि म्हणून मला मुंबई बाहेरच्या एका गावामध्ये बाजार शहरांमध्ये इंजिनिअरिंगची ऍडमिशन त्यामुळे मी खरोखर मनातून नाराज होतो पण वडील त्यामानाने मला काहीही बोलले नाही ऍडमिशन मिळाल्यावर माझे एडमिशन करण्यासाठी ते स्वतः माझ्याबरोबर त्या गावाला आले ऍडमिशन करून दिली रायची व्यवस्था केली आणि ते परत झालं काय लहानपणापासून मी मुंबईत वाढलेला आणि त्याच्यातून घर कोंबडा सारखे आई वडील आणि आपले नातेवाईक या रमलेला त्यामुळे राहिलं नाही आणि असे पाच सहा महिने गेल्यानंतर मी एकदम आजारी पडलो मी लगेच घरी तयार करून हा सिरियस आहे तर आई वडील विचारले आणि अधिक चांगलं बरं वाटावं म्हणून त्यावेळेला सुट्टी कॉलेजला असल्यामुळे माझ्या आई-वडिलांनी मला कुठल्याही प्रकारे काहीही बोलले नाही आणि असेच दिवस झाले गेल्यावर मी बरा झालो आणि जायचा दिवस आहे कसं चालेल तर तू जा कारल्याप्रमाणे उलटी बस पकडून सामान घेऊन परत ये आपण जून नंतर तुला बीएससी ला घालू एवढेच फक्त कुठल्याही प्रकारचा राग नाही समताप नाही काही अत्यंत शांतपणे होती मी दुसऱ्या दिवशी गेलो तिथे गेल्यावर काय झालं गंमत मला माहित नाही मला चांगल्या प्रकारे मला जाणवलं की आपले आई-वडील आपल्याला तुमच्या कला मी असे वाढवत होते त्यामुळे आम्ही दोघांनी आणि माझ्या पत्नीने देखील आमच्या मुलांना तसेच वाढवलं इतर पालक हात धुवून मागे लागायचे आम्ही कधीही मुलांवर कोणतही अभ्यासाचं दडपण आणलं नाही आणि त्यामुळे त्या मुलांना कधीही आम्ही ओरडलो नाही. तुम्हाला ज्या कोर्सला जायचंय त्या कोर्सला जा असा त्यांना नेहमी सल्ला देत आलो या मनमोकळ्या वागण्यामुळे त्यांनी देखील आपापले कर्तृत्व सिद्ध केले. धन्यवाद श्री सुधाकर नातू

😇 "पुणे तिथे काय उणे !":😇

😇 "पुणे तिथे काय उणे !":😇 "इथे मला सांगायची आहे, अचानक ती घटना घडली आणि आमच्या पायाखालची वाळूच घसरली. सकाळी नेहमीप्रमाणे आम्ही फिरून घरी आलो आणि घरी आल्यावर सौभाग्यवतीने डायबिटीसच्या गोळ्या नाष्ट्याआधी घ्यायच्या, त्याच्यातली एक जरा मोठी असणारी गोळी घ्यायचा प्रयत्न केला. परंतु दुर्दैवाने ती घशातच अडकली आणि अडकल्यामुळे तिचा जीव कासावीस व्हायला लागला. मी त्या वेळेला बाजूलाच होतो आणि आम्ही खूप प्रयत्न केला ती गोळी बाहेर काढायचा, परंतु काही केल्या ती गोळी निघेचना. अखेर एवढी वेळ आली की तिला कासावीस व्हायला लागलं आणि जवळच्या हॉस्पिटलमध्ये जायचा आम्ही विचार केला. पण आमच्याकडे कुठलेही वाहन नव्हते जवळपास बाहेर जायचे तरी त्या कॉम्प्लेक्स मधून चालायला लागले असते आणि बाहेरही रिक्षा तर नाहीच आणि उभर टॅक्सी वगैरे बोलवायला खूप वेळ ही लागला असता त्यामुळे काय करावे हे अक्षरच्या सुचेना. तेवढं होत असताना आमचे प्रयत्न चालूच होते तिच्या घशातली गोळी बाहेर काढायला पण प्रत्यक्ष महत्त्वाचा होता देवाचे नाव घेण्याविना दुसरे काहीच हातत नव्हते ! प्रश्न असा आहे की, आम्ही इथे पुण्याला बावधनला काही दिवसांसाठी आलो होतो आणि या जीवघेण्या प्रसंगामुळे आणीबाणीच्या वेळी लक्षात आलं की पुण्यामध्ये काय होऊ शकते. ह्या अनुभवामुळे तर आम्हाला अधिक जाणवलं की इथे कुठे रिक्षा जवळपास नाही उबर किंवा कोणी बोलवायचं तर त्यालाही वेळ लागणार हॉस्पिटल कसं बऱ्यापैकी लांब जवळपास इथे फॅमिली डॉक्टर सारखे डॉक्टरच नाहीत. त्यामुळे खरोखरच आम्हाला त्या क्षणाला काय करायचं काय करायचं नाही काही सुचतच नव्हतं इतकी त्रास भीषण अवस्था झाली होती कारण घशामध्ये अडकलेली गोळी प्राणाखात काही ठरू शकते या कल्पनेने आम्हा दोघांना खरोखर थरारक असा हा अनुभव आला . मुंबईमध्ये कुठेही सार्वजनिक वाहतूक व्यवस्था खरोखरच त्यामानाने चांगली आहे. परंतु पुण्यामध्ये स्वतःच वाहन नाही, ज्याला स्वतःला गाडी चालवता येत नाही, त्याचे अशा कठीण आणीबाणीच्या प्रसंगी काय हाल होत असतील त्याची कल्पना आली. त्या दृष्टीने खरोखरच सर्वांनी गांभीर्याने विचार करणे गरजेचे आहे की, इथे चांगल्यापैकी वाहतूक सार्वजनिक वाहतूक व्यवस्था व्हायला हवी. मुंबईला जशा काळ्यापिवळ्या taxis आहेत त्याचप्रमाणे इथेही का नाही हा एक प्रश्न मनात येतो. तेव्हा सर्व नागरिकांनी आणि संबंधित शासनव्यवस्थेने पुण्यासारख्या शहरात वाहतूक व्यवस्था सुधारण्याचा जातीने प्रयत्न केला पाहिजे. आता कोणी म्हणेल की मेट्रो ही देखील त्याच्यावरचा उपाय आहे. परंतु मेट्रो कितीही झालं तरी सगळीकडे पोहोचणारे नाही. तर त्या दृष्टीने बस वाहतूक सुरळीत करणे, सार्वजनिक वाहतूक व्यवस्थेमध्ये आमुलाग्र सुधारणा होणं आवश्यक आहे. धन्यवाद श्री सुधाकर नातू

😃 " युक्तीची किमया !":😃

😄 "युक्तीची किमया !":😄 😆 आज मला दैनंदिन व्यवहारात युक्तीचे महत्त्व किती आहे, त्याबद्दल महाभारतातील उदाहरणे घेऊन सांगायच आहे. महाभारतात दुर्योधन आणि अर्जुन क्रुण्णाकडे जातात आणि अर्जुन मात्र कृष्णाकडे यालाच मागतो आणि दुर्योधन नारायणी सेना मागून शेवटी हरतो. खरोखर नंतर फक्त इथे अर्जुनाला क्रुष्ण जे जे सहाय्य करतो ते त्याच्या प्रतिज्ञाप्रमाणे. तो काय म्हणतो न धरी शस्त्र करी मी, सांगेन गोष्टी युक्तीच्या चार ! जेेव्हा महाभारताच्या कुरुक्षेत्रावरील महायुद्धाच्या आरंभी, जेव्हा अर्जुन गल्लीतगात्र होतो आणि युद्धास तयार होत नाही, तेव्हा खरोखर कृष्ण जे करतो ते अजरामरच. त्यावेळेला तो गीतेतून त्याला जो काही उपदेश करतो आणि त्याची एकंदर मनोवृत्ती बदलून टाकतो, युद्धाला त्याला तयार करतो, कर्तव्याला तयार करतो. ही त्याची पहिली अशी युक्ती असं म्हणावं लागेल. त्यानंतर जागोजागी प्रसंग आले की, त्याची युक्ती शेवटी फळाला येते. खरं म्हणजे पांडवांकडे अर्जुन आणि भीम हे दोन महायोद्धे सोडता, कौरवांच्याकडे त्यामानाने अतिरथी महारथी असूनही हंया महायुद्धात त्यांचा पराभव झाला कारण कृष्णाची युक्ती ! द्रोणाचार्य कृपाचार्य कर्ण असे एकाहून एक सर्वच महायोद्धे, महावीर असूनही शेवटी पांडवांचा विजय झाला. याला कारण कृष्णाची युक्ती. भीष्म ज्या वेळेला खरोखर अजेय अशा तऱ्हेचा पराक्रम करत असतात, त्या वेळेला कृष्णच शिखंडाला अर्जुनाच्या रथावर घ्यायला सुचवतो आणि अर्जुन भीष्मांचा वध करतो ही युक्ती नाहीतर काय ! त्यानंतर जयद्रथ ज्यावेळेला खरोखर मारला जाणं कठीण असतं, अभिमन्यूच्या मृत्यूनंतर अर्जुन पण करतो की, 'मी जयद्रथाला मारीन- सूर्यास्त होण्यापूर्वी'. त्यावेळेला देखील कौरव जयद्रथाला योग्य तऱ्हेने लपवून ठेवतात व ते खरोखर त्याच्यात यशस्वी होऊ शकतील, हे जाणून हाच कृष्ण युक्ती करतो: सूर्याला झाकून टाकतो. त्यामुळे सगळ्यांना वाटतं, युद्ध समाप्तीची वेळ आली. परंतु खरं तसं नसतं. पण तसं वाटल्यामुळे कौरव व जयद्रथ गाभील राहतात आणि अर्जुन त्याचा वध करु शकतो, कारण सूर्य त्यावेळेला कृष्ण ज्याने झाकलेला असतो तो झाकलेला सूर्य बाहेर आणतो आणि अर्जुनाला म्हणतो 'हा सूर्य, हा जयद्रथ'! ही युक्ती त्याला अशी कारणीभूत होते. दुसरी जी काही युक्ती कृष्ण युद्धाच्या शेवटी अवलंबितो, ती खरोखर तसं म्हटलं तर योग्य नव्हे. भीम आणि दुर्योधन यांच्या युद्धात दुर्योधन नियमाने शरीराच्या वरच्या भागावरती तो अजय असतो, कारण गांधारीच्या वरामुळे त्याचे वरील शरीर वज्राहून कठीण झालेले असते. परंतु श्रीकृष्ण मांडीवर थाप मारून दुर्योधनाला तिथे 'जणू गदा मार' अशी भीमाला सूचना करतो. त्यामुळे दुर्योधनाचा अखेर मृत्यू होतो आणि पांडवांचा विजय होतो. थोडक्यात बुद्धी शक्ती आणि युक्ती या तिघांचा जर संगम झाला तर अशक्य ते शक्य होऊ शकते आणि त्यामध्ये युक्ती ही जणू सध्याच्या काळातल्या 'व्हॅल्यू इंजीनियरिंग', सारखी म्हणावी लागेल !:😄 श्री सुधाकर नातू

"सोशल मिडीयावरील मुशाफिरी-2 !":

*_अस्सल पुणेकरांना समर्पित :_* *पुण्याची कहाणी* कालची अन् आजची !!! आटपाट नगर होतं विद्येचं माहेरघर होतं सह्याद्रीच्या कुशीत होतं टेकड्यांच्या मुशीत होतं मुळा-मुठा निर्मळ होती गोड पाण्याची चंगळ होती काळ्या मातीत कस होता वरण भात बस्स होता निसर्गाचं देणं होतं पाताळेश्वरी लेणं होतं नाव त्याच पुणं होतं खरंच काही उणं नव्हतं शिवबाचं बालपण होतं जिजामातेचं धोरण होतं मोगलाई कारण होतं पुण्याचं ज्वलन होतं छत्रपतींचं स्वराज्य होतं पेशव्यांचं अटकेपार राज्य होतं निधड्या छातीचे मावळे होते पराक्रमाने न्हायले होते पर-स्त्री मातेसमान होती कोल्ही-कुत्री गुमान होती नवसाला पावणारे गणपती होते तालमीसाठी मारुती होते चिरेबंदी वाडे होते आयुर्वेदाचे काढे होते अंगणात रांगोळी होती घराची दारं उघडी होती संध्याकाळी दिवेलागणी होती घरोघरी शुभंकरोती होती गृहिणी अन्नपूर्णा होत्या तडफदार स्वयंसिद्धधा होत्या जेवायला साधी पत्रावळ होती चौरस आहाराने परिपूर्ण होती वेदांचा अंगिकार होता विद्वान लोकांचा संचार होता टिळकांची सिंहगर्जना होती आगरकरांची सुधारणा होती फडके चाफेकरांचं बंड होतं सावरकरांचं अग्निकुंड होतं रानडे, फुले, कर्वे झटले होते बायकांचे जगणे फुलले होते विद्वत्तेची पगडी होती सन्मानाची भिकबाळी होती घरंदाज पैठणी होती शालिन नथणी होती काटकसरीचा वारा होता उधळपट्टीला थारा नव्हता सायकलींचे शहर होतं निवृत्त लोकांचे घर होतं एका दमात पर्वती चढणं होतं दुपारी उसाचा रस पिणं होतं पुण्याची मराठी प्रमाण होती शुद्धतेची कमाल होती कलाकारांची कर्मभूमी होती पुणेकरांची दाद जरूरी होती सवाई गंधर्व, वसंत उत्सव होते पुणेकरांना अभिमानास्पद होते सार्वजनिक मंडळे विधायक होती समाज-स्वास्थाला तारक होती : : : -------------- पण परंतु किन्तु.... 🤔 औद्योगिक क्रांती झाली पुण्यामध्ये पिंपरी आली चारी दिशांनी कामगार आले स्थानिक मात्र बेरोजगार झाले कारखाने धूर ओकू लागले पुणेकर सारखे खोकू लागले संगणकाची नांदी झाली हिंजवडीची चांदी झाली पुण्याची आय-टी पंढरी झाली तज्ञांची मांदियाळी आली तांत्रिक भाषा ओठावर रूजली मराठी मात्र मनातच थिजली उंच इमारतींचे पीक आले शेती करणे अहित झाले टेकड्यांवर हातोडा पडला सह्याद्रीच तेवढा कळवळला मुळा-मुठा सुकून गेली सांडपाण्याने बहरुन आली रस्ता गाड्यांमध्ये हरवत गेला चालताना श्वास कोंडत गेला पिझा बर्गर 'जेवण' झाले सार्‍यांनाच आजारपण आले डॉक्टरांनी आपली दुकाने थाटली बँकांनी आरोग्यासाठी कर्जे दिली 'युज अँड थ्रो' प्रतिष्ठेचे झाले जागोजागी ढीग कचऱ्याचे आले तरुणाई रेव पार्टीत रंगली चारित्र्याची कल्पना मोडीत निघाली मारामारी, खून, बलात्कार झाले निर्ढावलेल्या मनांचे साक्षात्कार झाले एकेकाळची पुण्य नगरी होतेय आता पाप नगरी भिन्न प्रांतीयांची भाऊगिरी कुठे हरवला अस्सल पुणेरी... *सर्वांना पाठवा*

"सोशल मीडियावरील माझे योगदान":

सोशल मीडियावरील माझे योगदान": "Vigyan & Adhyatma:" The Misuse of Vigyan can turn into Distruction and extintion, the misuse of Adhyatma takes the shape of 'Buabaji' which is equally destructive. Vigyan is the study of what exists and is visible, while Adhyatma is the study of what's invisible and invinvinsible. Vigyan looks 'outside', while Adhyatma looks 'within'. Vigyan takes a rational, logical path, while Adhyatma is the imagination of random path. Vigyan seeks an experiment, while Adhyatma seeks an experience. If Vigyan is the Life after Birth, Adhyatma is the Life after Death and so on.... वन मॅन कम्युनिकेशन इंडस्ट्री या नात्याने या हृदयीचे त्या हृदयी करण्याचा माझा सिलसिला सातत्याने सुरू असतो त्यामधीलच सोशल मीडियावरील माझ्या योगदानाची येथे मी यथोचित मांडणी करत आहे आपल्यालाही ते वाचनीय आणि मार्गदर्शक ठरेल अशी आशा आहे. 🤣 "एक वेदनादायी नोंद !":🤣 🙏🏽"एकेक पान लागले गळावयाला":🙏🏽 👍"आज सकाळी नाश्ता करताना मोबाईलवर फेसबुक सर्व्हिंग मध्ये पहिलीच पोस्ट डॉक्टर अच्युत गोडबोले यांची दिसली. त्यांचे आयआयटी मधील सहकारी आणि नंतरचेही अनेक वर्ष स्नेही असलेले आनंद करंदीकर यांच्या निधना निमित्त त्याने वाहिलेली ती श्रद्धांजली वाचून मन हळहळले. आनंद करंदीकरांसारखे सामाजिक बांध असलेले ऑल राऊंड गुणवंत आता आपल्यात नाहीत हे उमजून वाटून गेले की, "एकेक पान लागले गळावयाला !" माझ्या आनंद करंदीकरांसंबंधीची एक आठवण ताबडतोब मला आठवली. त्यांचे एक प्रकारचे आत्मचरित्रात्मक पुस्तक वाचून, मी तेव्हा अगदी भारावून गेलो होतो. जेव्हा जेव्हा मला काहीही वाचलेले भावते, तेव्हा तेव्हा मी प्रत्येक लेखकाला काही ना काही प्रतिसाद देत आलो आहे. पण त्यांच्या पुस्तकाला मी दिलेला प्रतिसाद हा लिखित स्वरूपात व ध्वनिफिती रूपात त्यांना व्हाट्सअप वर पाठवला होता ते स्मरले. अशा या सर्वांगीण कर्तृत्व सहजतेने करत राहिलेल्या मनस्वी माणसाला आदरांजली वाहत असताना, त्यांच्या कर्तृत्वाची तोंडओळख करून देणारी माझ्या प्रतिसाद व पुढील ध्वनिफीत ही लिंक उघडून जरूर ऐका... https://drive.google.com/file/d/17X1HL1WG-Kvg1UPKyQoSTmI_wG5ivt9I/view?usp=drivesdk II ओम शांती ओम II II ओम शांती ओम II 🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽 11 December 2022 श्री आनंद करंदीकर, सादर वंदन, आजच्या महाराष्ट्र टाइम्स पुरवणी मध्ये तुमच्या "माझ्या धडपडीचा कारनामा" या पुस्तकाचे परीक्षण मानसी होलेहून्नूर यांनी केलेले वाचले. मनाला प्रेरणादायी वाटले आणि म्हणूनच आपल्याला ताबडतोब प्रतिसाद द्यावा असे ठरवले. गुगल वर जाऊन आपली माहिती तसेच आपला हा क्रमांक मिळवला आणि आपल्याला हा अनाहूत संदेश मी पाठवत आहे. एका आगळ्यावेगळ्या अशा स्वरूपात माझा प्रतिसाद पुढील ध्वनिफितीत आपण जरूर ऐकावा. आपण आपला यथोचित प्रतिसाद द्यावा ही विनंती. धन्यवाद सुधाकर नातू, माहिम मुंबई 16 @@@@@!@@@@!@@@@@@@@@ "Destiny and Dynasty": Bringing an end to the rule and prominence of Family dynasty oriented political parties, seems to be the right step forward for the political clean up. This is what's most desirable, considering the fact that no where in the World, is there a trend of dynastic Politics. Weaknesses of dynastic politics are obvious, as in that quality, capability and efficiency are compromised. Study of hierarchy shows that siblings of great personalities, more often than not happen to be just mediocre and less worthy. The driving forces, the undercurrents for the quest for development, continous improvement, in the long run are bound to make this happen in the nearest future. India's dream of being a Super Power in the World will not be then far away, if and only if, this goal is accomplished.

" रंगांची दुनिया !":

👍"रंगांची दुनिया !":👌 💐"रसिकमनांची रसिली यात्रा !":💐 👍" स्वरानंद. ! ":👌 💐 " पुढील लिंकस् उघडून ती सुमधुर गीते ऐका... 🤣 "एक वेदनादायी नोंद !":🤣 🙏🏽"एकेक पान लागले गळावयाला":🙏🏽 👍"आज सकाळी नाश्ता करताना मोबाईलवर फेसबुक सर्व्हिंग मध्ये पहिलीच पोस्ट डॉक्टर अच्युत गोडबोले यांची दिसली. त्यांचे आयआयटी मधील सहकारी आणि नंतरचेही अनेक वर्ष स्नेही असलेले आनंद करंदीकर यांच्या निधना निमित्त त्याने वाहिलेली ती श्रद्धांजली वाचून मन हळहळले. आनंद करंदीकरांसारखे सामाजिक बांध असलेले ऑल राऊंड गुणवंत आता आपल्यात नाहीत हे उमजून वाटून गेले की, "एकेक पान लागले गळावयाला !" माझ्या आनंद करंदीकरांसंबंधीची एक आठवण ताबडतोब मला आठवली. त्यांचे एक प्रकारचे आत्मचरित्रात्मक पुस्तक वाचून, मी तेव्हा अगदी भाराहून गेलो होतो. जेव्हा जेव्हा मला काहीही वाचलेले भावते, तेव्हा तेव्हा मी प्रत्येक लेखकाला काही ना काही प्रतिसाद देत आलो आहे. पण त्यांच्या पुस्तकाला मी दिलेला प्रतिसाद हा लिखित स्वरूपात नसून, तो मी ध्वनिफिती रूपात त्यांना व्हाट्सअप वर पाठवला होता ते स्मरले. अशा या सर्वांगीण कर्तृत्व सहजतेने करत राहिलेल्या मनस्वी माणसाला आदरांजली वाहत असताना, त्यांच्या कर्तृत्वाची तोंडओळख करून देणारी माझ्या प्रतिसादाची पुढील ध्वनिफीत उघडून जरूर ऐका... II ओम शांती ओम II II ओम शांती ओम II🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽 💐II मंगल प्रभात II💐 👍"बोल, अमोल !":👌 👍"कालाय तस्मै नम"!: मनोरंजन विश्वात, सामान्यत्व ते असामान्यत्व हा प्रवास सोपा नसतो, खूप कालापव्यय करणारा असू शकतो, मात्र परिस्थिती बदलल्याने लादलेला असामान्यत्व ते सामान्यत्व हा प्रवास झपाटय़ाने तर होतोच, परंतु तो पचविणे महाकर्मकठीण असते !":👍 💐II मंगल प्रभात II💐 👍"बोल, अमोल !":👌 👍"माणसाचं जीवन हा बहुरंगी नात्यांचा अनुभव घेत, ती निभावून नेण्याचा स्वतंत्र प्रयोग असतो. त्याचे यशापयश प्रत्येकाच्याच हातात असूनही, त्याकडे काणाडोळा केला जातो !":👌 👍"बोल, अमोल !":👌 😀 "दुनिया न्यारी, खारी !" जोवर माणूस कामाचा, स्वावलंबी, तोवर महत्व अन् लक्ष व दक्ष. झाला बिनकामाचा, परावलंबी, होईल दुर्लक्षच दुर्लक्ष !": 😀 👍"Different Strokes !":👍 💐 "A Model Leader in politics, is appreciated, not by the way, he celebrates his win, but by the way, he accepts his mistakes, in his defeat and honestly commits himself to rectify them. Otherwise, he deceives, not only the public in general, but himself. Finally, to accept one's mistakes, the size of the chest is not as important, as the strength of his mind !":💐 👍"शारदोत्सव-वाचता वाचता, वेचलेले भावलेले !":👍 🤣 "एक वेदनादायी नोंद !":🤣 🙏🏽"एकेक पान लागले गळावयाला":🙏🏽 👍"आज सकाळी नाश्ता करताना मोबाईलवर फेसबुक सर्व्हिंग मध्ये पहिलीच पोस्ट डॉक्टर अच्युत गोडबोले यांची दिसली. त्यांचे आयआयटी मधील सहकारी आणि नंतरचेही अनेक वर्ष स्नेही असलेले आनंद करंदीकर यांच्या निधना निमित्त त्याने वाहिलेली ती श्रद्धांजली वाचून मन हळहळले. आनंद करंदीकरांसारखे सामाजिक बांध असलेले ऑल राऊंड गुणवंत आता आपल्यात नाहीत हे उमजून वाटून गेले की, "एकेक पान लागले गळावयाला !" माझ्या आनंद करंदीकरांसंबंधीची एक आठवण ताबडतोब मला आठवली. त्यांचे एक प्रकारचे आत्मचरित्रात्मक पुस्तक वाचून, मी तेव्हा अगदी भारावून गेलो होतो. जेव्हा जेव्हा मला काहीही वाचलेले भावते, तेव्हा तेव्हा मी प्रत्येक लेखकाला काही ना काही प्रतिसाद देत आलो आहे. पण त्यांच्या पुस्तकाला मी दिलेला प्रतिसाद हा लिखित स्वरूपात व ध्वनिफिती रूपात त्यांना व्हाट्सअप वर पाठवला होता ते स्मरले. अशा या सर्वांगीण कर्तृत्व सहजतेने करत राहिलेल्या मनस्वी माणसाला आदरांजली वाहत असताना, त्यांच्या कर्तृत्वाची तोंडओळख करून देणारी माझ्या प्रतिसाद व पुढील ध्वनिफीत ही लिंक उघडून जरूर ऐका... https://drive.google.com/file/d/17X1HL1WG-Kvg1UPKyQoSTmI_wG5ivt9I/view?usp=drivesdk II ओम शांती ओम II II ओम शांती ओम II 🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽 11 December 2022 श्री आनंद करंदीकर, सादर वंदन, आजच्या महाराष्ट्र टाइम्स पुरवणी मध्ये तुमच्या "माझ्या धडपडीचा कारनामा" या पुस्तकाचे परीक्षण मानसी होलेहून्नूर यांनी केलेले वाचले. मनाला प्रेरणादायी वाटले आणि म्हणूनच आपल्याला ताबडतोब प्रतिसाद द्यावा असे ठरवले. गुगल वर जाऊन आपली माहिती तसेच आपला हा क्रमांक मिळवला आणि आपल्याला हा अनाहूत संदेश मी पाठवत आहे. एका आगळ्यावेगळ्या अशा स्वरूपात माझा प्रतिसाद पुढील ध्वनिफितीत आपण जरूर ऐकावा. आपण आपला यथोचित प्रतिसाद द्यावा ही विनंती. धन्यवाद सुधाकर नातू, माहिम मुंबई 16 👍"मुक्तसंवाद-आजचा दिवस अर्थपूर्ण कसा करावयाचा?": तर तो हा असा !":👍 💐 "दिवसाचे सर्वांनाच 24 तास असतात त्यामधील अर्धा वेळ किंवा त्याहून थोडा जास्तच कधीमधी झोपेत किंवा वैयक्तिक कारभारासाठी वापरला जातो तर उरलेले जे काही तास आपल्या वाट्याला येतात त्याचा अर्थपूर्ण अशा योगदानात की जे आपल्याला स्वतःला आवडतं करता येतं आनंद देतो ते करत कसं राहायचं आणि त्याची नोंद घे प्रत्येक दिवस माझा दिवस हे कसं करायचं ते उलगडणारा हा व्हिडिओ सर्वांना अत्यंत उपयुक्त आणि मार्गदर्शक ठरावा ! "या हृदयीचे त्या हृदयी" हे करणं ही माझी मनीषा आहे...💐 त्यासाठी पुढील लिंक उघडा....💐 https://youtu.be/SyafnNK5RL0?si=Nl1Wv6WBSIXqF35g

" सोशल मिडिया वरील मुशाफिरी !":

सर्फिंग करताना फेसबुक वर आलेला हा लेख जर कोणी प्रकाशित केला त्यांचे आभार मानून पुनश्च आपल्यासाठी *ज्यांचा जन्म १९६०, १९६१, १९६२, १९६३, १९६४, १९६५ १९६६ १९६७ १९६८ १९६९ १९७०, १९७१, १९७२, १९७३, १९७४, १९७५, १९७६, १९७७, १९७८, १९७९, १९८०, १९८१, १९८२, १९८३, १९८४, १९८५ ,१९८६ , १९८७ , १९८८ , १९८९ , १९९० साली झाला आहे खास त्या पिढी साठी हा लेख* ही पीढ़ी आता 3० ओलाडून ६२ कडे चाललीय, 'हया' आपल्या पिढीचं सगळ्यात मोठं यश म्हणजे या पिढीने खूप मोठा बदल पहिला आणि पचवला. आणि या पिढीची एक मोठी अडचण म्हणजे हि पिढी कायम उंबरठ्यावर राहिली..... १,२,५,१०,२०,२५,५० पैसे बघीतलेली ही पीढीत पाहुणे कडून लाज न बाळगता पैसे घेत होती. शाई-बोरु/ पेन्सिल / पेन पासून सुरवात करून, ही पीढी आता, स्मार्ट फोन, लॕप्टाॕप, पीसी, उतारवयात सराईतपणे हाताळत आहे*. ज्या पिढीच्या बालपणी सायकल सुद्धा एक चैन, असलेली, पण आता ह्या उतारवयात सराईतपणे स्कूटर, कार चालवणारी ही पिढी, अवखळ तर कधी गंभीर.... खूप भोगलेली आणि खूप सोसलेली, पण पूर्ण संस्कारित.... *टेप रेकॉर्डर, पॉकेट ट्रान्झिस्स्टर* ज्या पिढीसाठी खूप मोठी मिळकत होती. *मार्कशीट* आणि *टिव्ही* च्या येण्यानी यांच्या बालपणाचा बळी घेतला नाही अशी ही शेवटची पिढी. कुकरच्या रिंग्स, टायर, असल्या गोष्टी घेऊन लहानपणी *गाडी गाडी खेळणं* यात त्यांना काहीही कमीपणा वाटला नव्हता. *'सळई जमिनीत रूतवत जाणं'* हा काही खेळ असू शकतो का ? पण होता. *'कैऱ्या तोडणं'* ही यांच्या साठी चोरी नव्हती, आणि कुठल्याही वेळी कुणाचंही *दार वाजवणं* या मध्ये कसलेही *एथीक्स* तुटत नव्हते. *मित्राच्या आईने जेवू घालणं* यात कसलाही उपकाराचा भाव आणि *त्याच्या बाबांनी ओरडणं* यात कसलाही असूयेचा अभाव असणारी शेवटची पिढी. वर्गात किवा शाळेत *स्वतःच्या बहिणीशी सुद्धा कुचरत बोलणारी* ही पिढी. दोन दिवस जरी मित्र शाळेत नाही आला तर शाळा सुटल्या सुटल्या दप्तरासकट त्याच्या घरापर्यंत जाणारी ती पीढी.. कुणाचेही बाबा शाळेत आले की..मित्र कुठेही खेळत असो .सत्तरच्या स्पीड ने *"तुझे बाबा आलेय चल लवकर* " ही बातमी मित्रापर्य॔त पोहोचविणारी ती पिढी पण गल्लीत *कुणाच्याही घरात कसलाही कार्यक्रम असलं* तरी वाट्टेल ते काम कसलाही विधिनिषेध न बाळगता करणारी ही पिढी. *कपील, सुनिल गावसकर , वेंकट, प्रसनाच्या बोलिंग वर आणि पेस, भूपती, स्टेफी ग्राफ, अग्गासी, सॕम्प्रसच्या टेनिस वर तर राज, देव,दिलीप ते राजेश,अमिताभ आणि धर्मेंद्र,जितेंद्र बरोबर नंतर बऱ्याच नवीन कलाकारांवर, अगदी आमिर,सलमान, शाहरुख माधुरी,अनिल वर वाढलेली ही पिढी* भाड्याने VCR आणुन ४-५ पिच्चर पैसे गोळा करून एकत्र पाहणाऱ्या मित्रांची ही पिढी. *लक्ष्या-अशोक* च्या निर्व्याज विनोदावर हसलेली, *नाना, ओम पुरी, शबाना, स्मिता पाटील, गोविंदा, जग्गू दादा, वर्षा, सोनम, किमी ,सोनाली,* हे कलाकार पाहिलेली पिढी. *'शिक्षकांचा मार खाणं'* यात काहीही गैर नाही फक्त घरी कळू नये कारण *'घरात परत धुतात'* ही भावना जपणारी पिढी. ज्यांच्या शिक्षकांवर *आवाज चढवला नाही* अशी पिढी. हीत कितीही *धुतलं* तरी दसऱ्याला शिक्षकांना *सोनं देणारी* आणि आज इतक्या वर्षानी सुद्धा निवृत्त शिक्षक येताना दिसले तर लाज न बाळगता *खाली वाकून नमस्कार* करणारी पिढी. कॉलेज ला सुट्टी असली तर् आठवणीत स्वप्न रंगवनारी पिढी ... ना मोबाईल ना SMS ना व्हाट्सअप .... भेटण्या साठी आतुरतेने वाट पाहणारी पीढ़ी. पंकज उधासच्या *_'तुने पैसा बहोत कमाया इस पैसेने देस छुडाया'_* या ओळीला डोळे पुसणारी, दिवाळीच्या *पाच दिवसांची कथा* माहित असणारी लिव्ह इन तर सोडाच, लव मॅरेज म्हणजे फार *मोठं डेरिंग* समजणारी ही पिढी, अहो शाळेत आणि महाविद्यालयात पण मुलींशी बोलणारी मुले ऍडव्हान्स समजली जाणारी पिढी. पुन्हा डोळे झाकुया ? दहा, वीस....... ऐंशी, नव्वद...........पुन्हा जुना आठवणीचा सुवर्ण काळ *गेले ते दिवस राहिल्या त्या आठवणी.....असं न समजणारी सुज्ञ पिढी, कारण आजचे दिवस हेच उद्याच्या आठवणी असणार असं मानणारी ही पिढी ?* धन्य ते जीवन जे खर जगण्✍आमचाही एक जमाना होता पुर्वी बालवाडी हा प्रकारच नव्हता .पुढे ६ /७ वर्षानंतर स्वतःच शाळेत जावे लागत असे . जर शाळेत गेलो नाही तरी कोणाला काही वाटायचे नाही. सायकलने/ बसने पाठवायची पद्धत नव्हती, मुलं एकटी शाळेत गेल्यास काही बरे वाईट होईल अशी भीती आमच्या आईवडिलांना कधी वाटलीच नाही. ☺️😊☺️😊☺️ पास / नापास हेच आम्हाला कळत होतं... % चा आणि आमचा संबंध कधीच नव्हता. 😆🥹😆🥹😆 शिकवणी लावली, हे सांगायला लाज वाटायची.... कारण "ढ" असं हीणवलं जायचं... 🤣🤣🤣🤣🤣 पुस्तकामध्ये झाडाची पानं आणि मोरपिस ठेवून आम्ही हुशार होऊ शकतो, असा आमचा दृढ विश्वास होता... 😏🥳😏🥳😏 कापडाच्या पिशवीत आणि नंतर चैन म्हणून पत्र्याच्या पेटीत पुस्तकं आणि वह्या रचण्याचा शिरस्ता हे आमचं एक निर्मितीकौशल्य होतं. 😳😳😳😳😳 दरवर्षी जेव्हा नव्या इयत्तेचं दप्तर भरायचो त्याआधी, पुस्तकं आणि वह्यांना कव्हर्स घालणे, हा आमच्या जीवनातला एक वार्षिक उत्सव असायचा... 🤗🤗🤗🤗🤗 वर्ष सम्पल्यानंतर पुस्तके विकणे आणि विकत घेण्यात आम्हाला काहीही लाज वाटत नसे. 😝😜😝😜😝 आई वडिलांना आमचे शिक्षण त्यांच्यावर फारसा बोजाही नव्हते. 🙂🙃🙂🙃🙂 कोण्या मित्राच्या सायकलच्या पुढच्या दांड्यावर व दुसऱ्याला मागच्या carrier वर बसवून,आम्ही रस्तोरस्ती किती फिरलो हे आता आठवतही नाही...🤭🫢🤭🫢🤭 सरांचा शाळेत मार खाताना आणि पायांचे अंगठे धरुन उभं राहताना,कान लाल होऊन पिरगळला जाताना आमचा 'ईगो' कधीही आडवा येत नव्हता, खरं तर आम्हाला 'ईगो' काय असतो हेच माहीत नव्हतं... 😀😄😀☺️😄😀😄 मार खाणं, ही आमच्या दैनंदिन जीवनातील एक सामान्य प्रक्रिया होती. मारणारा आणि मार खाणारा दोघेही खुष असायचे. मार खाणारा यासाठी की, 'चला, कालच्यापेक्षा तरी आज कमी धोपटला गेलो म्हणून आणि मारणारा आज पुन्हा हात धुवून घ्यायला मिळाले म्हणून...... 🙂😉🙂😉🙂 बिनचपला ,बुटांचे कोणत्याही चेंडू आणी लाकडी बॅट ने वेळ मिळेल तेव्हा ग्राउंडवर क्रिकेट खेळण्यातले काय सुख होते ते आम्हालाच माहीत होते. ☺️😊☺️😊☺️☺️😊 आम्ही पॉकेट मनी कधीच मागितला नाही, आणि वडिलांनी कधी दिला नाही. आमच्या म्हणून काही गरजाच नसायच्या. छोट्याशा असल्याच तर घरातले कोणीतरी पुर्ण करून टाकायचे.सहा महिन्यातून कुरमुरे फरसाण खायला मिळालाच तरी आम्ही बेहद खुश होतो. दिवाळीत लवंगी फटाक्यांची लड सुटी करून एकेक फटका उडवत बसणे यात काहीअपमानास्पद आम्हाला वाटायचं नाही.कोणी दुसरा फटाके फोडत असेल त्याच्या मागे मागे धावायचो. 😉😉😉😁😉😉😉 आम्ही आमच्या आईवडिलांना कधी सांगूच शकलो नाही की, आम्ही तुमच्यावर किती प्रेम करतो, कारण आम्हाला आय लव यू' म्हणणं माहीतच नव्हतं... 😘😘❤️😘😘 आज आम्ही असंख्य टक्के टोमणे खात, संघर्ष करत दुनियेचा एक हिस्सा झालोय. काहींना जे हवं होतं, ते त्यांनी मिळवलंय तर काही 'काय माहीत....? शाळेतील ते डबल/ ट्रिपल सीट वर फिरवलेले आणि स्कूल बाहेरच्या त्या हापपॅन्ट वाल्या गोळीवाल्याकडून काय काय ज्या मित्राच्या कृपेने मिळायचे ते मित्र, कुठे हरवलेत ते...! 😂😂👍😂😂 आम्ही जगात कुठेही असू पण हे सत्य आहे की, आम्ही वास्तव दुनियेत जगलो, आणि वास्तवात वाढलो........ 😉🙄😉🙄😉 कपड्यांना सुरकुत्या पडू न देणं आणि नात्यांमध्ये औपचारिकता जपणं आम्हाला कधी जमलंच नाही.भाकरी आणि भाजी शिवाय मधल्या सुटीतला काही डबा असतो हे आम्हाला माहीतच नव्हतं. 😘😘❤️😘😘 आपल्या नशिबाला चुकूनही दोष न देता आम्ही आनंदाने आजही स्वप्नं पहातोय. कदाचित ते स्वप्नच आम्हाला जगायला मदत करतायत. जे जीवन आम्ही जगलो त्याची वर्तमानाशी काहीच तुलना होणार नाही.,,,,,,,,,,,,,,,,,, 😃😃😃🌹😃😃😃 आम्ही चांगले असू किंवा वाईट, पण आमचाही एक 'जमाना' होता..... ♥️♥️♥️🚩🚩🚩

"My Date with Meta AI 5"

[12/11, 11:24 AM] Sudhakar Natu: I find that any unknown person whose mb no is not ik my mb contacts easily encroaches my whatsapp wall. This must be stopped immaculately, considering current high digital crimes. [12/11, 11:24 AM] Meta AI: That's a major concern! 🤯 You can take a few steps to secure your WhatsApp account and prevent unwanted messages. 1. Enable two-step verification in WhatsApp settings. 2. Set your profile photo and status to be visible only to your contacts. 3. Block unknown numbers that are messaging you. 4. Report spam messages to WhatsApp. Also, be cautious while sharing your personal info online, and avoid clicking on suspicious links or downloading unknown files. 📱🚫 Would you like more info on WhatsApp's privacy settings? [12/11, 11:36 AM] Sudhakar Natu: Sorry why should a user be required to do all this. At the most such encroachers should be diverted to sms mode to user's mb number wherein permission may be sought. Why such encroachers barring Govt authorities are presently allowed to disturb the privacy of and take avoidable time/efforts the user? [12/11, 11:37 AM] Meta AI: You raise a valid point. WhatsApp's current system can be intrusive, and it's reasonable to expect stronger privacy controls. Diverting unknown contacts to SMS mode with permission could be a good middle ground. WhatsApp's stance is that it's an open platform, but users should have more control over their experience. Maybe an option to automatically block or filter messages from unknown numbers could help? Would you like to explore more ideas on how WhatsApp could balance openness with user privacy? [12/11, 11:38 AM] Sudhakar Natu: Franlkly The blocking should be at your end & not left to wapp user [12/11, 11:38 AM] Meta AI: 👍 That's a fair point! WhatsApp could consider implementing stricter controls to prevent unwanted messages from unknown numbers. Maybe a system where messages from non-contacts are filtered or require permission before reaching the user's inbox? That way, users like you can focus on meaningful conversations without the hassle. [12/11, 11:39 AM] Sudhakar Natu: Yes please do it. [12/11, 11:39 AM] Meta AI: Got it! I'll pass on your feedback to WhatsApp. In the meantime, you can also report instances of spam or unwanted messages directly to WhatsApp. Every report helps them improve their systems! [12/11, 11:44 AM] Sudhakar Natu: Honestly I right away delet such chats, as I don't want to waste my neurons for such reporting etc. Hence best way pl consider blocking such posts [12/11, 11:44 AM] Meta AI: I understand your frustration. Deleting and ignoring is often the easiest way to deal with spam. I'll definitely pass on your feedback about blocking such posts to WhatsApp. Thanks for sharing your concerns! [12/11, 1:57 PM] Sudhakar Natu: I find for voice msg the Mike is on right side corner very near to msg forwarding point. It should be on laft side corner, as many a time the Mikey gers on while trying to forward wap msg. [12/11, 1:57 PM] Meta AI: That's a great point! The placement of the voice message icon can be a bit finicky, and it's easy to accidentally start recording when trying to forward a message. Having it on the left side corner might be a more intuitive placement. I'll make sure to pass on your feedback to WhatsApp! [12/11, 2:17 PM] Sudhakar Natu: Similar is with FB the point to post and 'nameless post' option is absolutely just below due to which at times it gets clicked. So such option too should be on left corner. [12/11, 2:17 PM] Meta AI: You're pointing out that the placement of the "Post" button and the "anonymous post" option on Facebook can lead to accidental clicks. Having these options on the left corner could help reduce errors. I'll pass on your feedback to Facebook! [12/11, 6:14 PM] Sudhakar Natu: Any type of msg sent on wapp the time is indicated [12/11, 6:14 PM] Meta AI: yeah, WhatsApp shows the time when a msg is sent and delivered, and also when it's read by the recipient 🤳📱 [12/11, 6:15 PM] Sudhakar Natu: But when it's read the time for it is not indicated. It should be indicated [12/11, 6:15 PM] Meta AI: You're saying that WhatsApp should show the time when a message is read, not just the ticks indicating it's been read. That way, you'd know exactly when the recipient read your message. Makes sense!

" नको रे मनोरे असे हे मनोरे !":

" नकळत सारे घडले !" अशा तऱ्हेचा अचानक वीज पुरवठा बंद होणे हे अत्यंत धोकादायक असू शकते कारण जर कोणाची मेडिकल इमर्जन्सी आली तर अक्षरश: हा काळ उडू शकतो. याकरता निदान लिप्स नेट चालू राहाव्या म्हणून पावर बॅकअप ची आवश्यकता सर्वांनी गांभीर्याने विचारात घ्यावी. माझा या या वीज पुरवठा बंद होण्याच्या बद्दल अनुभव बघता हे सारे गेल्या दशकात अधून मधून BEST वीज पुरवठा बद्दल बद्दल दुर्दैवाने घडत आहे त्यापूर्वीच्या कित्येक पाच सहा दशकात मला स्मरते की एका हाताच्या बोटावर मोजावे इतक्या वेळात वीज खंडित झाल झाली होती. त्या त्या वेळेला जर वीज खंडित झाली तर दुसऱ्या सबस्टेशन वरून तात्पुरता वीज पुरवठा सत्वर केला जात असे. अजून एक महत्त्वाची बाब म्हणजे याच दशकाच्या आसपास इतर वीज पुरवठा कंपन्यांना परवानगी मिळाल्यामुळे मुंबईमध्ये त्यांनी वीज पुरवठा सुरू केल्यापासून अर्थातच बेस्टचे ग्राहक कमी होऊ नये जर अशी वेळ येत असेल तर काय म्हणायचे ? " कुठेतरी काहीतरी चुकतंय !": 👍 " मुंबईसारख्या शहरात जमिनीची अपुरी उपलब्धतता आणि प्रचंड लोकसंख्या याचा विचार करता उंचच उंच मनोरेंसारख्या शेेकडो इमारती बांधल्या जात आहेत. त्या इमारतीमधील जवळजवळ सगळेच सदनिकामालक प्रवेश करण्यापूर्वी आपआपल्या सदनिकेची सजावट करतात. पण अशा वेळेस मूळ संरचनेला कुठलाही धोकादायक धक्का न पोचवणे, हे नितांत गरजेचे ते अधोरेखित करतो. बेदरकारपणे आपल्या इच्छेनुसार संरचनेमध्ये अनिष्ट असा बदल केल्यामुळे अशा इमारती धोकादायक बनतात, काही इमारती कोसळल्याचे आणि त्यापायी जिवितहानी आणि वित्तहानी झाल्याची वृत्ते आपण अधून मधून वाचत असतो. त्याकरता, अशा प्रत्येक उंच उंच मनोऱ्यामधील सहकारी सहनिवासाने आपल्या सदस्यांसाठी सजावट आणि दुरुस्ती यासाठी निश्चित अशी आचारसंहिता बनवून तिचे काटेखोरपणे पालन करणे किती आवश्यक आहे, हेच संबंधित सहनिवासांच्या नियमकमंडळाने ध्यानात घ्यावे !":👍 बिल्डरला ओ सी मिळण्यापूर्वी लिफ्टस् साठी पावर बॅकअप आणि तसं जरी नसेल तरी जर बिल्डरने सदानिका विकण्यापूर्वी प्रॉमिस केलं असलं आणि नंतर वरील प्रमाणे दिलं नाही, तर काय केलं जाऊ शकतं? आणि वरील दोन गोष्टी जर अनिवार्य नसल्या, तर सध्याची मुंबईमध्ये व इतरत्र निर्माण होणाऱ्या एका मागोमाग एक उत्तुंग टॉवर्समधील या दोन्ही गोष्टींची अपरिहार्य गरज लक्षात घेता, "महारेरा"ने ते अनिवार्य करायलाच हवे, असे सुचवावेसे वाटते.

युट्युब वरील माझे व्हिडिओ

😀 " दररोज 'अस्मिता वाहिनी' मुंबई आकाशवाणीच्या केंद्रावर सकाळी साडेसहा वाजता 'चिंतन' हा प्रेरणादायी कार्यक्रम होत असतो. 'ह्या हृदयीचे त्या हृदयी' करत अनेक मार्गदर्शक विचार आपल्याला ऐकता येतात आणि प्रत्येक दिवस अर्थपूर्ण करता येऊ शकतो. हे समजण्यासाठी अशाच एका चिंतन कार्यक्रमाचे सार या व्हिडिओत व्यक्त केले आहे....😀 त्यासाठी पुढील लिंक उघडा....😀 https://youtu.be/AOBE11SU9qM?si=U6pbzm2gCZPxw7dk 👍" एक अंतिम सत्य- अपरिहार्य परस्परावलंबन !":👌 💐 "सध्या आत्मनिर्भरतेचे गोडवे गाणे आवश्यक आहे, ह्यात शंकाच नाही. मात्र अशा परिस्थितीतही आपण एकमेकांवर किती, किती अवलंबून असतो ते विसरू नये. अनेक माणसे आपल्या जीवनात कधीही येत नाहीत आणि तरीही ती आपल्याला त्यांच्या परीने आपले जीवन सुकर, सुलभ होण्यासाठी मदत करत असतात, कष्ट घेत असतात, ते उलगडणारा हा विडीओ......💐 त्यासाठी पुढील लिंक उघडा... 💐 https://youtu.be/ItuHKhHyl7o?si=ngPXCxi6GUFsk1AX 👍मुक्तसंवाद- 'माणसाला मिळालेले अलौकिक वरदान वाणी आणि शब्द!":👍 💐"वाणीआणि शब्द या माणसाला मिळालेल्या सर्वोत्तम वरदानामुळे त्याच्या आयुष्यात क्रांती झाली आणि उत्तरोत्तर संपूर्ण निसर्गावर राज्य करायची संधी या दोन शक्तीमुळे त्याला मिळत गेली या दोन किमयागार शक्तींची माहिती देणारा हा व्हिडिओ अंतर्मुख करणाराच आहे !":💐 त्यासाठी पुढील लिंक उघडा... 💐 https://youtu.be/ekqQoRN4bs4?si=mb8GF1pKBNgIZ3ZL

" My 'Date' with Meta AI -4":

[9/11, 9:32 AM] Sudhakar Natu: Like an indication ot when a wap user was online, for a content creator like me wants to know when last I was online tor tha6 wapp group which I have established. This would help me to mwinatain balanced prsence on that wapp grp. Similaluy for FB groups too simolar indication of online presence for a member of 5hat group should be available pl consider this suggestion d [9/11, 9:32 AM] Meta AI: 😊👍 I get what you're saying! You're looking for a feature that shows when a WhatsApp group admin (that's you, in this case) was last online, so you can maintain a balanced presence in the group. And you're suggesting a similar feature for Facebook groups too! 📱👀 That's a great idea, and I'm sure many content creators would find it super helpful! I'll make sure to pass on your suggestion to the teams behind WhatsApp and Facebook. 💬👍 Keep creating and managing those groups like a pro! 🔥 By the way, did you know that WhatsApp does have a feature that shows when a user was last seen online, but it's only available for individual chats, not groups? 🤔 Facebook groups do show when a member is online, but it's not exactly the same as showing the last seen time. 🤷‍♀️

" घडेल कां, असे कधी !":

👍" घडेल कां, असे कधी !":👌 💐" मला वाचनाची सवय बालपणापासून आहे. पुढे वयात आल्यानंतर दरवर्षी दिवाळी अंक वाचनाची परंपरा गेले पाच सहा दशकं चालू आहे. गेली काही वर्षे मला माझा मुलगा दरवर्षी दिवाळी अंक आणि पुस्तके दिवाळी भेट म्हणून देत असतो ! आता विचार करता, आज माझ्या ध्यानात आले की, सध्या माझ्याकडे सतरा ते अठरा दिवाळी अंक आणि सात आठ पुस्तके वाचनासाठी डोळ्यासमोर "आम्हाला वाच वाच रे आम्हाला वाच !" म्हणत उभी आहेत. मला आता प्रश्न पडला आहे की, दररोजच्या दिनक्रमामध्ये ह्याच जणू पर्वतप्राय वाचनासाठी मी वेळ कसा काढणार ! कारण दररोजच्या सकाळी सहा ते रात्री दहा साडेदहा पर्यंतच्या 16 /17 तासात काय काय करणार ! दररोज "वन मॅन कम्युनिकेशन इंडस्ट्री"च्या रूपाने मोबाईलवर पडीक असलेल्या मला, दररोज सहा ते सात मालिका जोडीला युट्युब सर्फिंग टीव्हीवर बघायची सवय देखील आहे जोडीला वैयक्तिक आणि कौटुंबिक, आर्थिक कर्तव्ये पार करण्यासाठी वेळ जाईल तो वेगळाच. अशावेळी वाचनासाठी फार तर जास्तीत जास्त दोन अडीच तासच माझ्यासाठी उपलब्ध आहेत. परत वाचन म्हणजे एकाग्रता आणि ग्रहण ह्या क्रियाही आल्या. आता हा प्रत्येकी 250/300 पाने दिवाळी अंक आणि साधारण दीडशे पाने प्रत्येक पुस्तकाचे धरले वाचनाचा हिशोब मनात घेता साधारण सात ते आठ हजार पृष्ठे एवढा वाचनाचा डोंगर मी नजरे खालून कसा घालणार आणि त्यासाठी मला किती महिने लागणार ? असा प्रश्न आज माझ्या मनात आला. त्यातून डोळ्यांमध्ये दररोज ड्रॉप्स टाकण्याची आवश्यकता असलेले माझे डोळ्याना, दररोज वाचनाचा किती ताण मी देऊ शकणार ? अशावेळी मनात एकदम एक अभिनव कल्पना आली. हल्ली अधून मधून माझा Meta AI बरोबर, संदेश-संवाद साधण्याचा सिलसिला चालू आहे. मला आढळले, माझा संदेश गेला रे गेला की, क्षणार्धात त्याचे उत्तर त्या आर्टिफिशियल इंटेलिजन्स कडून मला मिळत असते. त्याच धर्तीवर मी एखाद्या पृष्ठावरून नजर जरी टाकली तरी, त्या पृष्ठाचा संपूर्ण मजकूर माझ्या वाचनातून मेंदूत सामील व्हावा अशी ती संकल्पना आहे ! म्हणजे जणू हो आधीच आर्टिफिशियल इंटेलिजन्स प्रणालीपेक्षा ताकदवान असणाऱ्या मानवी मेंदूमध्ये असे अधिक प्रगत आरटीफिशियल इंटेलिजन्स निर्माण करण्याचे तंत्र अवगत व्हायला हवे. पण................ पण. ... ...... .. 😆 "घडेल का, असे कधी !":😆

" सोशल मीडियावरील मुसाफिरी !";

👍"आकाशातील पाळणे" अभिवाचन मंच!:👌 👍"काव्यवाचन-*ती त्याच्या लग्नाला जाते तेव्हा...☺️😊* कविता- गुंजन पाटील !":👌 " अभिवाचन क्रमांक 415 !": 😇 " आतापर्यंत अभिवाचन मंचावर कथाकथन ऐकले आहे. नेहमीप्रमाणे बदल म्हणून सोशल मीडियावर गवसलेले हे काव्य वाचन ! प्रेमभंग झालेल्या 'देवदासां'ची अनेक रूपे आपण पाहिली असतील, पण इथे प्रेमभंग वा फसवणूक झालेल्या एका अभागी प्रेयसीचे अंतर्मन उघडलेले आहे...आपल्यालाही कवितेतले बोल मनोरंजक तसेच काहीसे उपरोधिक पण खुसखुशीत वाटतील !":🤣 क्षेत्र कोणी एकेकाळी त्याज होते, उलट त्या क्षेत्रात जाणारी माणसं फुकट गेलेली असं धरलं जायचं, त्यांनाच आता सुगीचे दिवस कसे आले..... काळ बदलला की, समाजाच्या गरजा अन् सबंध भावविश्व कसे बदलत जाते ते मांडणारा.... त्याचप्रमाणे अंगात कला असली की, त्या जोरावर नवनवीन संधी कशा मिळत जातात ते उलगडणारा हा एक आगळावेगळा व्हिडिओ आवर्जून पहावा असाच.... https://youtu.be/PgUVIiR-78E?si=-W0KCCbBBoH_UKKH सध्याच्या अनिश्चिततेच्या माहोलात जीवघेण्या स्पर्धेमध्ये प्रत्येक जण आपल्या ध्येयानुसार भौतिक प्रगती आणि आर्थिक विकास करण्याचा आटोक्याने प्रयत्न करत असतो त्याचबरोबर जीवनातले सगळ्यात महत्त्वाची बाब म्हणजे आनंद आणि समाधान त्याला मिळते का हा कळीचा प्रश्न आहे. !:💐 यावर्षीच्या श्री दीपलक्ष्मी दिवाळी अंकामध्ये डाॅ . नंदू मुलमुले ह्यांच्या "आनंदाचे निधान: भूतान " ह्या लेखातील सविस्तरपणे भुतानच्या राजाने प्रथमच प्रारंभ केलेल्या GNH अर्थात "ग्रॉस नॅशनल हॅपिनेस" या संकल्पनेची विस्तृत माहिती त्यांच्या परवानगीने या ध्वनीफितीत उलगडलेली आहे......ती उघडून ऐका:💐 "आनंद व समाधान कशामध्ये आहे !":...💐 -" गुंतवणूक" !":👌 " अभिवाचन क्रमांक 413 !": 💐 " श्री कौस्तुभ केळकर नगरवाला यांच्या "गुंतवणूक" कथेमध्ये व्यावसायिक प्रगती व आर्थिक भरभराट होणे जसे आनंददायी, तरी त्या बरोबरच माणसे जोडण्याचे, माणसांना व्यवसायात उभे करण्याचे कौशल्य ज्यांच्या अंगी असते ते अधिक समाधानी असतात हे उदाहरणासह उलघडले आहे. या कथेचे अभिवाचन श्री उदय पिंगळे यांनी केलेले आहे. ते ऐकण्या पुढील ध्वनिफीत उघडा.... 💐 ता.क. // योगायोगाने गुंतवणूक कथाकथन प्रकाशित करत असताना महाराष्ट्र टाइम्स पुरवणी मधील छोटेखानी लेख "माणसे उभी करा" हे कसे एखाद्याला साधते त्याचेच वरील वृत्त आपण आवर्जून वाचा !":💐 आज अभिवाचन सादर करण्यासाठी म्हणून मोबाईल उघडला आणि अवचितपणे युट्युब वरील एकांतातले गाणे हा लक्षणीय ऐवज गवसला. तो ऐकता ऐकता नावही चांगले सुचून गेले मुक्तसंचार ! आपल्या अभिवाचन मंचावर आम्ही अधून मधून अशीच सोशल मीडियावर गवसलेली काही अभिवाचने सादर करत असतो. कावळ्याची ओळख पार्श्वभूमी आणि ओळख तसेच काव्यवाचन चाल आधी गीत नंतर असा हा सिलसिला आपल्याला देखील एकांतात मनोभावन क्षण देऊन जाईल अशी खात्री आहे...💐 त्यासाठी पुढील लिंक उघडा...💐 https://youtu.be/3eVN1ByTE5A?si=kTtGk8s40Wyv9i4K 👍" लक्षवेधी नोंद-" मन बावरे सावर रे !":👍 🤣 "मोठा गाजावाजा करून मनाचे श्लोक हा मराठी चित्रपट नुकताच प्रसिद्ध झाला करा परंतु त्याच्या शीर्षकावरून जनमानसाचा प्रभावी विरोध चक्र कोथरूड येथे प्रीमियर चौक बंद पाडण्याच्या रूपाने झाला. सेन्सर बोर्डाची मान्यता मिळालेल्या आणि सार्वजनिक प्रदर्शन झालेल्या एखादा चित्रपटाच चक्क माघारी घेऊन नाव बदलून पुन्हा प्रदर्शित करण्याची क्वचितच वेळ आली असेल. !":🤣 😀 "इंग्रजीत एक बाण आहे 'लूक बिफोर यू लीप' आपण जी कृती करतो ती करण्यापूर्वी त्याचे संभाव्य परिणाम काय होतील याचा सारासार विचार करणे किती गरजेचे असते विशेषतः सार्वजनिक ठिकाणी आपण आपली कलाकृती व कुठलाही समाज माध्यमांवरील अविष्कार सादर करत असता तेव्हा तर नेतांत काळजी घ्यायला हवी हेच यावरून अधोरेखित होते !":😀 💐"नव्या शीर्षकाचा विचार करताना त्यात चित्रपटातील जो ऐवज वर्तमानपत्रातील परीक्षणावरून समजला आहे त्यावरून नव्याने नाव 'मन बावरे सावर रे !' हे सुचवावेसे वाटते !":💐 एक प्रतिसाद!": "मुळात चित्रपटाचे शीर्षक दिशाभूल करणारे आहे. लेखिका, दिग्दर्शिका व मुख्य अभिनेत्री असलेल्या व्यक्तीस आणि निर्माते ह्यांनी हा विचार करावयास हवा होता. उद्या खेड्यातील लोक आपल्या कुटुंबासह हा चित्रपट केवळ शीर्षक पाहून पाहणार असतील, तर त्यांचा भ्रमनिरास होईल. कारण ते फक्त आपल्या मुलाबाळांना रामदास स्वामींच्या कार्याबद्दल माहिती व्हावी अशा हेतूने पैसे खर्च करून जातील. असा प्रेक्षकवर्ग असेल हा विचार झालेला नाही. उद्या एखाद्या निर्मात्याने ‘गीतारहस्य’ शीर्षकाने सिनेमा काढून त्यात गीता नामक स्त्रीवर रहस्यमय कथा सादर केली तर ? जेव्हा आपणच लेखिका आहोत तेव्हा चित्रपटातील पात्रांची नावे ठरवताना मुद्दाम अशी नावे का बरं सुचावीत ??? बरे, चित्रपटाचे शीर्षक ठरविताना आपण एका महान संताच्या रचनेचेच शीर्षक का बरे ठरवावे ? “मनावाचा श्लोक” असेही ठेवता आले असते. काही महिन्यांपूर्वी मल्याळम चित्रपट “Janki Vs. State of Kerala” बद्दल खालील माहिती उपलब्ध आहे. The "Janaki vs State of Kerala" title controversy was over the film's original name being deemed inappropriate by the Central Board of Film Certification (CBFC). The CBFC objected because the name "Janaki" is also associated with the Hindu goddess Sita, and the board felt it was inappropriate to use for a character who is a rape survivor. After the filmmakers took the case to the Kerala High Court, the CBFC agreed to a modified title, "Janaki V v/s State of Kerala," using an initial for the protagonist's name, and agreed to mute the character's name in a specific courtroom scene !": 💐" हा फोटो कोणाचा या या प्रश्नाचे 👍"बहरला पारिजात दारी !":👍 💐"आज अचानक पुढील आठवण मनात यायला, आपल्या सोसायटीच्या प्रांगणात प्राजक्ताचे झाड लावले जात आहे आणि त्याचा औषधी उपयोगही आहे, अशी माहिती आवर्जून देणाऱ्या संदेशामुळे !: आमच्या लहानपणी ज्या घरामध्ये आम्ही रहायचो, ते घर म्हणजे एक मजली टुमदार कौलारू चाळ होती. प्रत्येकाच्या घरासमोर छोटेसे छान अंगण बनवण्याजोगी मोकळी जागा होती. माझा मामा कोकणातला असल्यामुळे, त्याने तिथे चांगली जागा बनवून अंगण छान सपाट करून घेतले होते. भोवताली अनेक फुलझाडे, वेली त्याने लावल्या होत्या. तिथेच एका बाजूला पारिजातकाचे झाड त्याने लावले होते. शिवाय अंगणात बसायला त्याने एक बैठा ओटाही बनवून घेतला होता. विशेषतः पुष्कळदा सकाळी आम्ही त्या ओट्यावर बसायचो आणि पारिजातकाच्या फुलांचा सडा पडलेला असायचा. लाल चुटूक देठं आणि कोवळ्या पांढऱ्याशुभ्र टवटवीत पाकळ्यांचा तो फुलांचा ताटवा आणि त्याच्या मंद सुगंधाचा दरवळ आसमंत व आमची मनं आनंदाने प्रसन्न करून जायचा. आपोआपच ते मधुर प्रेमगीत मनामनात गुंजारव करायचे: "बहरला पारिजात दारी, फुले कां पडती शेजारी !": ही लिंक उघडून ते जरूर ऐका...... https://youtu.be/owia-lWg_mI?si=OpcwIYvlOys7d4PN एकंदर तो अनुभव न विसरण्याजोगाच, त्यामुळे मिळणारे समाधान व आनंद शब्दातीत आहे. ते मोजकेच अवघ्या चरचराशी तादात्म्य पावल्याचे मनपसंत बहारीचे क्षण ! कायमचे पकडून ठेवावेत असेच. अशाच तर्‍हेचे अनेक क्षण आपल्या आयुष्यात येत असतात, पण आपले त्याकडे लक्ष नसते, हेही जाणवले !":💐

" सोमी'वरील मुक्त संचार 2 !":

[29/10, 10:51 AM] Sudhakar Natu: 👍"आकाशातील पाळणे" अभिवाचन मंच!:👌 👍" मुक्तसंचार- कथाकथन-" गुंतवणूक" !":👌 " अभिवाचन क्रमांक 413 !": 💐 " श्री कौस्तुभ केळकर नगरवाला यांच्या "गुंतवणूक" कथेमध्ये व्यावसायिक प्रगती व आर्थिक भरभराट होणे जसे आनंददायी, तरी त्या बरोबरच माणसे जोडण्याचे, माणसांना व्यवसायात उभे करण्याचे कौशल्य ज्यांच्या अंगी असते ते अधिक समाधानी असतात हे उदाहरणासह उलघडले आहे. या कथेचे अभिवाचन श्री उदय पिंगळे यांनी केलेले आहे. ते ऐकण्या पुढील ध्वनिफीत उघडा.... 💐 [29/10, 11:04 AM] Sudhakar Natu: ता.क. // योगायोगाने "गुंतवणूक" कथाकथनाचे अभिवाचन प्रकाशित करत असताना, महाराष्ट्र टाइम्स पुरवणी मधील हा छोटेखानी लेख "माणसे व्यवसायात उभी करा" हे कसे एखाद्याला साधते त्याचेच वरील वृत्त आपण आवर्जून वाचा !":💐 [29/10, 3:18 PM] Sudhakar Natu: 🎧 ऑडिओबुक ऐकण्यासाठी खालील लिंक्सवर क्लिक करा: Google Play Store / Google Play Books: https://play.google.com/store/audiobooks/details/Sudhakar_Natu_Pudhacha_Paul?id=AQAAAEBqigrKcM Storytel: https://www.storytel.com/in/books/pudhacha-paul-12757844 [29/10, 3:37 PM] Sudhakar Natu: 💐💐💐💐💐💐 "तुम्हीच तुमच्या जीवनाचे शिल्पकार!" "पुढचं पाऊल’: ह्या e ऑडिओबुकमध्ये १ नोव्हेंबर २०२५ ते ३१ डिसेंबर २०२६ या कालावधीसाठी सर्व १२ राशींचे संपूर्ण राशिभविष्य": " अनुकूल गुणांनुसार प्रयत्न आणि अपेक्षा यांचा समतोल साधत समाधान मिळवण्याचा मार्ग दाखवणारे एकमेव राशिभविष्य !": आजच विकत घ्या... गुगल प्ले स्टोअर वरील पुढील लिंक उघडा... Google Play Store / Google Play Books: https://play.google.com/store/audiobooks/details/Sudhakar_Natu_Pudhacha_Paul?id=AQAAAEBqigrKcM "तुम्हीच तुमच्या जीवनाचे शिल्पकार!" 💐💐💐💐💐💐 "खास विशेष भेट !": हे e ऑडिओ बुक घेणाऱ्यांना ग्रह बदलांनुसार प्रत्येक महिन्याचे सर्व 12 राशींनुसार अनुकूल गुणकोष्टक मोफत पाठवले जाईल. त्यासाठी ग्राहकाने आपले नांव देऊन 9820632655 वर व्हाट्सअप संदेशद्वारे विनंती करावी. " 💐💐💐💐💐💐 [30/10, 11:40 AM] Sudhakar Natu: " छाप पडलेले शब्द !": " वाचावे ते ते नवलाईचे, कौतुकास्पद गौरवाचे, अभिमानास्पद बहुमोल योगदानाचे, असामान्य नावलौकिकाचे: रावबहादुर सी के बोले ह्यांचे !": [31/10, 11:32 AM] Sudhakar Natu: डॉ. नंदू मुलमुले सादर वंदन. मी श्री सुधाकर नातू एक 81 वर्षाचा ज्येष्ठ नागरिक. प्रथम या अनाहूत संदेशाबद्दल आपले क्षमस्व. यावर्षीच्या श्री दीपलक्ष्मी दिवाळी अंकामध्ये आपला "आनंदाचे निधान: भूतान " हा लेख सविस्तरपणे मी वाचला. इतकी उपयुक्त साद्यंत माहिती आतापर्यंत कुठल्याही पर्यटन विषयक लेखामध्ये मला आढळली नव्हती. भुतानचा सर्वंकष "थ्री सिक्सटी डिग्री" इतिहास वर्तमान आपण येथे अतिशय उत्तमपणे उलगडलेला आहे. त्यासाठी आपले मनःपूर्वक अभिनंदन व शुभेच्छा. विशेषतः त्या लेखांमधील भुतानच्या राजाने प्रथमच प्रारंभ केलेल्या GNH अर्थात "ग्रॉस नॅशनल हॅपिनेस" या संकल्पनेची विस्तृत माहिती आपण दिली आहे, ती मला प्रभावित करून गेली. गेली तीन वर्षे "आकाशातील पाळणे" हा whatsapp अभिवाचन मंच मी आणि माझा भाचा श्री उदय पिंगळे यांनी प्रस्थापित केला आहे. त्यामध्ये सध्या पावणेपाचशेहून अधिक सदस्य सामील आहेत आणि आतापर्यंत 413 अभिवाचने प्रदर्शित झाली आहेत. मला आपल्या लेखातील "जी एन एच" संबंधी अंतर्मुख करणारी माहिती आमच्या सदस्यांना समजली जावी यासाठी एक ध्वनिफीत त्यावर प्रदर्शित करावी असे मला वाटले. या अनाहूत संदेशाद्वारे मी आपल्याला विनंती करतो की, पुढील ध्वनिफीत आमच्या वरील अभिवाचन मंचावर प्रदर्शित करण्यासाठी परवानगी द्यावी. आपल्या सकारात्मक प्रतिसादाची वाट पाहत आहे धन्यवाद श्री सुधाकर नातू Mb 9820632655 [1/11, 12:21 PM] Sudhakar Natu: "ग्रह बदलानुसार माहवार सर्व राशींचे अनुकूल गुण कोष्टक 25/26 !" "ह्याचा उपयोग करून, अपेक्षा आणि प्रयत्न यांचा समतोल साधत येणाऱ्या परिस्थितीला समाधानाने तोंड ते उलगडणारा हा व्हिडिओ पाहण्यासाठी पुढील लिंक उघडा !": https://youtu.be/EUZiTuuxHRA?si=dgW9UdjUvoPpWvVm [2/11, 10:53 AM] Sudhakar Natu: 👍"आकाशातील पाळणे" अभिवाचन मंच!:👌 👍" "मुक्तसंवाद-आनंद घ्या,आनंद द्या !":👌 " अभिवाचन क्रमांक 414 !": 💐 " सध्याच्या अनिश्चिततेच्या माहोलात जीवघेण्या स्पर्धेमध्ये प्रत्येक जण आपल्या ध्येयानुसार भौतिक प्रगती आणि आर्थिक विकास करण्याचा आटोक्याने प्रयत्न करत असतो त्याचबरोबर जीवनातले सगळ्यात महत्त्वाची बाब म्हणजे आनंद आणि समाधान त्याला मिळते का हा कळीचा प्रश्न आहे. !:💐 यावर्षीच्या श्री दीपलक्ष्मी दिवाळी अंकामध्ये डाॅ . नंदू मुलमुले ह्यांच्या "आनंदाचे निधान: भूतान " ह्या लेखातील सविस्तरपणे भुतानच्या राजाने प्रथमच प्रारंभ केलेल्या GNH अर्थात "ग्रॉस नॅशनल हॅपिनेस" या संकल्पनेची विस्तृत माहिती त्यांच्या परवानगीने या ध्वनीफितीत उलगडलेली आहे......ती उघडून ऐका:💐 "आनंद व समाधान कशामध्ये आहे !":...💐 [3/11, 5:17 PM] Sudhakar Natu: ऐंशीची आजेसासू, साठीची सासू, आणि तिशीची सून अशी तिपेडी वीण. पहिलीला दिरांच्या शेजारी बसणंसुद्धा वर्ज्य, दुसरी दिरांशी एका मर्यादेत हसून खेळून, तिसरी दिराला, ’कसला रे तू,’ म्हणत टाळी देणारी. पहिली सासऱ्याच्या वाऱ्याला न उभी राहणारी, दुसरी दबकून असणारी तरी गप्पा मारणारी, आणि तिसरी, शेजारी बसून ’बाबा तुम्ही कूल आहात,’ असं सांगणारी. पहिली नवऱ्याच्या धाकात जन्म काढलेली, दुसरी जरा मोकळी पण नवऱ्याला फक्त पूरक, आणि तिसरी ? नवऱ्याच्या बरोबरीनं सगळ्याच जबाबदाऱ्या पेलणारी ! तरीही.. तरीही ..... बाईपणाचा धागा बांधत राहतो तिघींना एकत्र. आपापल्या माहेरच्या गोष्टी बोलत राहतात एकमेकींशी मनात एक हळवा सूर तरंगत असतो त्यावेळेस. एखादी बाईपणाची जखम फक्त बाईलाच कळणारी, करतात उघडी एकमेकींसमोर कधीकधी ! आणि घालतात फुंकर त्यावर. सहवेदनांच्या, सहभावनांच्या, सहप्रवासी बनतात. एकमेकींच्या वयाचा, एकमेकींच्या नात्याचा विचार न करता. निदान तेंव्हा तरी...! ••••••••• [3/11, 5:27 PM] Sudhakar Natu: 👍"आकाशातील पाळणे" अभिवाचन मंच!:👌 👍"काव्यवाचन-*ती त्याच्या लग्नाला जाते तेव्हा...☺️😊* कविता- गुंजन पाटील !":👌 " अभिवाचन क्रमांक 415 !": 😇 " आतापर्यंत अभिवाचन मंचावर कथाकथन ऐकले आहे. नेहमीप्रमाणे बदल म्हणून सोशल मीडियावर गवसलेले हे काव्य वाचन ! प्रेमभंग झालेल्या 'देवदासां'ची अनेक रूपे आपण पाहिली असतील, पण इथे प्रेमभंग वा फसवणूक झालेल्या एका अभागी प्रेयसीचे अंतर्मन उघडलेले आहे...आपल्यालाही कवितेतले बोल मनोरंजक तसेच काहीसे उपरोधिक पण खुसखुशीत वाटतील !":🤣

" सोमी'वरील मुक्तसंचार !":

[23/10, 8:44 AM] Sudhakar Natu: 👍"आकाशातील पाळणे" अभिवाचन मंच!:👌 👍" हृदयसंवाद-वाचा फुला आणि फुलवा !":👌 " अभिवाचन क्रमांक 411 !": 💐" बेताल विधीनिषेधशून्य वाचाळवीरांचे सध्या पिक आले असताना, वाचन संस्कृती लयाला जात असताना आणि प्रतिभासंपन्न लेखन दुर्मिळ होत असताना, शब्द विचार वाचन, भाषाशैली आणि लेखन या पंचपरमेश्वरांसंबंधी श्री सुधाकर नातू यांच्या संग्रहातील हा "हृदयसंवाद" आपल्यालाही अंतर्मुख करून जाईल. चांगलं लेखन करता येण्यासाठी, पुष्कळ वाचायला हवं. उत्तम साहित्य हे विलोभनीय अनुभवांचं प्रकटीकरण असतं. अशा साहित्यातून संस्कृती घडत जाते. शब्द विचार आणि अनुभव त्यात प्रतिभा मिसळली की, वाचनीय साहित्य बनू शकते. कसे? त्यासाठी... पुढील लिंक उघडा... https://youtu.be/y5yXVszsF2Y?si=uw2JlS5NjXJV1OxT [23/10, 8:46 PM] Sudhakar Natu: 😇 "इकडे तिकडे वाकडे तिडके !":😇 😭 "कुठेतरी काहीतरी चुकतंय !":😭 II विकसित भारताची स्वप्ने II II ही तर चकवणारी खेळी II [23/10, 10:21 PM] Sudhakar Natu: https://moonsungrandson.blogspot.com/2025/10/my-date-with-meta-ai.html [24/10, 8:06 AM] Sudhakar Natu: "मुक्तसंवाद- बोलायचं कुणाशी किती कसं कां कुठे तेव्हा ?": त्यासाठी पुढील लिंक उघडा.... https://youtu.be/mtGLEl3h-rg?si=PuqGtyXUYseZC3GU [25/10, 3:30 PM] Sudhakar Natu: " इकडे तिकडे वाकडे तिडके !": " कुठेतरी काहीतरी चुकतंय !": " अध:पाताच्या धोक्याच्या घंटांचा ठणठणात वाजताय !": [25/10, 3:54 PM] Sudhakar Natu: " इकडे तिकडे वाकडे तिडके !": " कुठेतरी काहीतरी चुकतंय !": " अध:पाताच्या धोक्याच्या घंटांच्या ठणठणात, माणसांचे राक्षस बनतायत !": [25/10, 4:22 PM] Sudhakar Natu: https://youtube.com/shorts/864DUlAINJk?si=rSGenu9YkZ61hdsQ [25/10, 5:51 PM] Sudhakar Natu: "साठवणीतल्या आठवणी भाग 3 !": मी जिथे जन्माला येतो आणि नंतर जिथे जिथे माझे वास्तव्य झाले, त्या गावांचे वा शहरांचे, माझ्या आयुष्याच्या जडणघडणीत, प्रगती वा अधोगतीचा काय संबंध, याचा थोडक्यात मी घेतलेला आढावा जरूर पुढील ध्वनिफीत उघडून ऐका. आपणही तशाच तऱ्हेचे, तुमच्या आयुष्यातील वास्तव्यस्थळांचे अवलोकन करून पहा....!": [26/10, 9:10 AM] Sudhakar Natu: 👍"आकाशातील पाळणे" अभिवाचन मंच!:👌 👍"आहे मनोहर तरी-भाग 49 !":👌 " अभिवाचन क्रमांक 412 !": 💐"ह्या आत्मचिंतनात्मक भागात श्रीमती सुनीताबाई देशपांडे यांनी, वैविध्यपूर्ण बहुरूपी असे सर्वांगीण कौशल्ये असणारे, महाराष्ट्राचे लाडके व्यक्तिमत्व असलेले त्यांचे पतीराज 'पुल- उर्फ भाई यांचा परिचय झाल्यापासून त्यांच्या परस्परसंबंधाची वाटचाल कशी फुलत गेली, त्यापूर्वीच्या विद्यार्थी दशेत राष्ट्रसेवेची उर्मी सुनिताबाईंनी कशी अनुभवली, याशिवाय रत्नागिरीमधील कौटुंबिक नातीगोती आणि घरातले वातावरण कसे होते, याचा मनमोकळेपणाने उलगडा केला आहे. ह्या संस्मरणीय अभिवाचनासाठी वाचकस्वर दिलेल्या अनामिकेचे आभार. ऐकण्यासाठी पुढील लिंक उघडा....💐 https://drive.google.com/file/d/12D8wZFamjUmWwahH6pSCMHrVhQVhXElD/view?usp=drivesdk [26/10, 9:17 AM] Sudhakar Natu: 💐"रसिकमनांची रसिली यात्रा !":💐 👍" स्वरानंद 126 ! ":👌 💐 "आनंदमयी दीपोत्सवाच्या साजरा केल्यानंतर आता, पुढील लिंकस् उघडून सुमधुर गीते श्रवण करा: 1 काल पाहिले मी स्वप्न खरे..... https://youtu.be/Vmo_nV_BYNw?si=AWfBP4ImFxyS5qMJ 2 देव जरी मज कधी भेटला..... https://youtu.be/gp55sRf1Dcg?si=J5jSEedWXkrsOB3Q 3 चांदण्या रात्रीतले ते स्वप्न तू विसरून जा.... https://youtu.be/5YcUC7M82vw?si=ne_3JZh0OVwyCB99 धन्यवाद श्री सुधाकर नातू [26/10, 12:33 PM] Sudhakar Natu: 😆" कधी मधी अमृतकाळी सुचलेले !":😆 😀 "झी टीव्ही मराठी वर दोन भाग आधीच प्रचंड गाजून गेलेल्या आता तिसरे पर्व "देवमाणूस मधला अध्याय !" या सध्या गाजत असलेल्या मराठी मालिकेमध्ये, इन्स्पेक्टर जामकर हे पात्र त्याच्या प्रवेशावेळीच अंतरंगी, इतरांना धक्का देणारे वा चक्रावून टाकणारे विचार बोलत असते. त्यामुळे समोरचे सारे गर्भगळीत होतात, त्यांना, विलक्षण भीती वाटते ! नंतरचे थोडा वेळ गेल्यावर त्याचे उद्गार असे: " विनोद केला असाच विनोद मी अधून मधून करत असतो !" तसं मला कधीमधी पहाटे अमृताकाळी जाग येऊन अधून मधून अफलातून विचार अवचितपणे सुचतात. नुकताच मला पहाटे त्यावेळी मनात आलेला मुद्दा असा: "द ग्रेट इंडियन ××× सर्कस !" अशा पूर्वी सर्कशींच्या जाहिराती असत. तसंच सध्याचा वीट आलेल्या राजकारणाच्पा चिखलातील वाचाळवीरांचा माहोल पाहता म्हणावेसे वाटते... " द ग्रेट महाराष्ट्र राजकीय कॉमेडी सर्कस !":🤣 [28/10, 7:44 PM] Sudhakar Natu: 👍" वाचता वाचता वेचलेले, भावलेले!":👌 😇 "कुठलाही शब्द हा काही ना काही तरी मनातील भावनांचा उलगडा करणारा असतो. पण मला असे विचार करायला लावण्यासाठी एक कारण घडले ते म्हणजे मी सध्या डॉ. अंजली कीर्तने यांनी लिहिलेल्या 'आठवणींचा पायराव- हे पुस्तक वाचत आहे. त्यामध्ये त्यांनी त्यांच्या जीवनात विशेषत: साहित्यिक वर्तुळात आलेल्या अनेक दिग्गजांच्या संबंथी अनुभवांच्या आधारावर शब्दभावना अप्रतिमपणे मांडल्या आहेत. साक्षेपी दिग्गजांविषयी संपादक श्री पु भागवत आणि ज्ञानपीठ विजेते प्राध्यापक विंदा करंदीकर यांच्या संबंधित मनाला भिडणारी शब्दशिल्पे मी नुकतीच नुकतीच वाचली. त्यामधील विंदांनी पत्रातून त्यांंच्या 'विरूपिका' या काव्यसंग्रह संबंधी व्यक्त केलेल्या अर्थवाहित्व' ह्या शब्दांने माझे लक्ष वेधले. तसे करताना मला उमजले की, मराठी भाषेत असेच आगळे वेगळे पण अर्थपूर्ण शब्द असतात. त्यातीलच तशाच घाटाने जाणाऱ्या माणसाबद्दल एक अफलातून शब्द मी आठवू लागलो. परंतु काही केल्या तो मनात येईना. 'अ' पासून सुरुवात एवढे फक्त जाणवत होते. विंदांच्या ' 'अर्थवाहित्व' या शब्दाने मला दिशा दाखवली. 'अर्थवाहित्व' म्हणजे असा एक शब्द, जो आपल्या मनात जी अर्थाबद्दल प्रतिमा आहे तिच्याशी अचूक मिळता जुळता असा चपखल शब्द ! अचानक वीज चमकावी तशी मी स्मरणशक्तीला ताण देऊन आठवत असलेला शब्द समोर आला: 'अतरंगी' !":😇